Aloys de Montjoie był rycerzem Graala, a także jednym z baronów Quenelles. Poprowadził on wyprawę do serca królestwa Athel Loren.
Historia[]
Aloys de Montjoie zasłynął jako arogancki i porywczy rycerz, lecz był także bardzo pobożnym i odważnym człowiekiem. Większość mieszkańców Quenelles darzyła go sporym szacunkiem. Po odnalezieniu Świętego Graala powrócił do domu cały obwieszony różnymi, świętymi relikwiami. Następnie zgłosił się do pełnienia straży w wielkiej Kaplicy Graala w Quenelles. Po polu bitwy zawsze poruszał się na swoim bojowym rumaku, a do walki używał ogromnego miecza dwuręcznego, którym siał popłoch w szeregach wroga.
Podczas corocznego turnieju rycerskiego w Quenelles, mały odział Leśnych Elfów, pod pozorem udziału w zawodach, spróbował ukraść bezcenną relikwię Pani Jeziora, zdradzając tym samym Bretończyków i wzbudzając w nich odrazę do leśnego ludu. Mimo waleczności bretońskich rycerzy, artefakt został skradziony. Wkrótce po tym zwołano naradę, aby zdecydować, w jaki sposób zemścić się na elfach. Książę Quenelles uformował wyprawę rycerską, której celem stało się odbicie z rąk elfów zagrabionej dawno temu Kaplicy Challotte, choćby przy użyciu siły. Aloys de Montjoie został wybrany na przywódcę całej wyprawy.
Aloys poprowadził mężnych wojowników do Athel Loren. Po przekroczeniu granicy lasu napotkał elfiego czarownika, Yolatha, który zastąpił mu drogę. Aloys zarządał, by tchórzliwe elfy pozwoliły mu i jego ludziom odbyć pielgrzymkę do kaplicy w ramach rekompensaty za doznane krzywdy. Gdy czarownik odmówił, rycerz po prostu go odepchnął, ignorując jego ostrzeżenia. Wyprawa rycerzy wyruszyła dalej w głąb puszczy. Kiedy Kaplica Graala była już niedaleko, Bretończyków zaatakowały potężne drzewce, a także oddziały driad i elfów. Bitwa była bardzo nierówna, ale ostatecznie, dzięki posiłkom przyprowadzonym przez rycerza Próby, Agravaina de Beau Poszukującego, elfy zostały zmuszone do odwrotu. Aloys złożył Agravainowi przyrzeczenie wiernej służby. Zauważył, że chłopak jest uzdolnionym przywódcą i że naznaczyła go dłoń samej Pani.
W trakcie bitwy pod Drzewem Tarcz, Aloys wraz z pięcioma innymi rycerzami Graala stoczył pojedynek z elitarnymi wojownikami Leśnych Elfów. Mimo przewagi liczebnej wroga, walczył bez okazania strachu. W tym czasie Agravain przedarł się do kaplicy, by zabezpieczyć wejście. Gdy wzrok Aloysa padł na Athelwyna, przywódcę elfów, rozwścieczony baron zaszarżował na niego. Ten okazał się bardzo niebezpiecznym przeciwnikiem, lecz w końcu poległ pod potężnymi ciosami rycerza. Gdy walka dobiegła końca, Aloys spostrzegł, że został otoczony. Członkowie Strażników Polany, osobistej gwardii Athelwyna, bez wahania skrzyżowali ostrza z bretońskim rycerzem. Baron walczył dzielnie, lecz ostatecznie przegrał. Tego dnia Bretończycy wygrali, lecz nie małym kosztem. Po bitwie odnaleziono ciało Aloysa i pozostałych rycerzy Graala. Wokół nich piętrzyły się stosy zwłok Strażników Polany. Poświęcenie rycerzy Graala nigdy nie zostało zapomniane.
Aloysa i pozostałych bohaterów pochowano wokół Kaplicy Challotte, w obronie której zginęli. Gdy Agravain napił się ze Świętego Kielicha, ogłosił się obrońcą świątyni i do końca życia strzegł miejsca spoczynku bohaterskiego barona.
Źródła[]
Warhammer: Perilous Quest