Anoqeyån to język, którym według legendy posługują się zarówno bogowie, jak i daemony. Jeśli to prawda, to język, którego używają magowie Imperium do rzucania zaklęć, jest spokrewniony z piekielnym językiem demonów, a także z boskim językiem bogów.
Zdecydowana większość społeczności akademickiej, miała założenie, że Anoqeyån jest tylko mitem. Jednakże, jeżeli Magister Patriarcha Verspasian Kant ma rację w swoich przekonaniach dotyczących lingua praestantia i jej genealogii, można by powiedzieć, że posiadanie wiedzy, nawet znacznie zdewaluowanej i dialektycznej wersji, Anoqeyån (jak mówi się o lingua praestantia), oznaczałoby uchwycenie pojęć i procesów, które są w przeciwnym razie, nieznane lub niewyrażalne, w i poprzez, śmiertelne języki - stąd preeminacja lingua praestantia jako języka rzucania zaklęć, właśnie dlatego, że jest tak wyczerpująco specyficzna.
Uważa się, że pomimo zawiłości związanych z wymawianiem sylab lingua praestantia, nawet one są niczym w porównaniu z niektórymi innymi dialektycznymi pochodnymi Anoqeyån.
W rzeczywistości Eltharin jest uproszczoną wersją Anoqeyån, arkanowego języka Elfów, który jest najbliższym zachowanym językiem śmiertelników do słów wypowiadanych przez Prastarych.