Szlachetnie urodzony Aucassin jest głównym pomocnikiem Czarnego Rycerza i jednym z najbardziej wpływowych ludzi w Mousillon. Jego ród od pokoleń miał swoją siedzibę w Zamku Hane, a pieśń o dziejach tej rodziny należy do najdłuższych w Bretonii. Przodkowie Aucassina walczyli po stronie Maldreda przeciwko królowi, a jeszcze wcześniej wraz z Merovechem przeciw księciu Lyonesse. Mimo że członkowie rodu Aucassina dowiedli swoich umiejętności na polu bitwy, najbardziej znani są jako piewcy dworskiej kultury i mecenasi artystów, a sam Aucassin jest najbardziej obytym kulturalnie arystokratą w całym Mousillon. Jego dwór, mieszczący się w pięknym Zamku Hane, był domem wielu poetów i bardów, którzy dostarczali rozrywki goszczącym tam szlachcicom (więc także Czarnemu Rycerzowi). Aucassin jest głównym mecenasem szlacheckiej kultury w Mousillon. To także niewyobrażalnie zły i żądny krwi potwór.
Przekleństwo wampiryzmu wisi nad rodem Aucassina od początków jego istnienia. Sam lord już nawet nie uważa tego za klątwę. Przecież tylko podczas wydłużonego życia można odczytać prawdziwe, głębsze znaczenie sztuki i poezji, a wyborne wino jest niczym w porównaniu z nektarem krwi młodej i niewinnej ofiary. Dobrej jakości krew jest niezmiernie rzadko spotykana w Mousillon,więc na dwór Aucassina często sprowadza się pięknych i młodych ludzi (nawet z sąsiednich krain), aby lord mógł wyssać z nich życiodajny płyn. W każdej chwili w lochach Zamku Hane przebywa przynajmniej jeden więzień, czekający na straszny kres. Pałac stanowi również więzienie dla trubadurów i artystów. Kiedy tylko dowiadują się, kim jest Aucassin i do czego jest zdolny, przekonują się również, że nigdy nie uda im się żywymi opuścić Zamku Hane. Dwór arystokraty składa się więc zarówno z zastraszonych żywych sług, jak też zdominowanych przez wolę wampira nieumarłych niewolników. Samego Aucassina chroni grupa rycerzy pochodzących z odleglejszych gałęzi rodu. Szlachcic uważnie ich obserwuje, próbując wybrać tych, których zamieni w wampiry, aby mogli mu lepiej służyć.
Pomimo tego, że Aucassin jest potworem, jest także łaskawym i hojnym gospodarzem, który kultywuje tradycje gościnności tak stare, jak sama Bretonia. Szlachcic, któremu zaproponuje gościnę, jest traktowany niezwykle dobrze i w rezultacie nawet jeśli odkryje, że Aucassin jest wampirem, często woli ignorować makabryczne apetyty jego gospodarza. Nawet zaproszeni na dwór chłopi i wędrowcy nie muszą się obawiać, że staną się jego posiłkiem. Przebywający na Zamku Hane goście mogą słuchać subtelnej poezji Bertranda z Akwitanii, oglądać kunsztowne gobeliny wykonane przez artystkę Berenikę albo cieszyć się legendami opowiadanymi przez samego Aucassina. Jego ulubiony rycerz, Gefrelar, może również pojechać ze szlachetnymi gośćmi na polowanie w okolice zamku, gdzie mogą oni ubić lub zastrzelić dzika specjalnie sprowadzonego przez gospodarza na te tereny.
W planie Czarnego Rycerza Aucassin odgrywa rolę jego przedstawiciela podczas starań o uzyskanie wsparcia od innych szlachciców. Potencjalny sprzymierzeniec jest sprowadzany na dwór wampira i tam Mallobaude poddaje jego lojalność próbie, opowiadając o tym, co zobaczył po napiciu się z Graala, i przekonując do udzielenia pomocy w obaleniu bretońskiego króla. Bogactwo Aucassina sprawia, że jest on użyteczny przy zbieraniu i zaopatrzeniu powstającej armii. Mimo że lord Hane z pozoru nie jest wojowniczym rycerzem, to właśnie jego wsparcie daje realną podstawę żądaniom Czarnego Rycerza.
Aucassin to wysoki i szczupły mężczyzna, o lekko drapieżnym wyrazie twarzy. Jego urok i maska łaskawego gospodarza przesłaniają wszelkie oznaki tego, że w istocie jest potwornym i bezdusznym wampirem. Pod maską światłego mecenasa kryje się bezwzględny morderca, który nie zważa na cierpienie innych i potrafi być do cna bezlitosny, gdy ma do czynienia z ludźmi, których nie uważa za swoich gości. Herb rodu Hane to trzy czarne kwiaty na białym polu, do których Maldred dodał niewielką czarną lilię, aby zaznaczyć, po której stronie stanął ten ród podczas Wojny Fałszywego Graala.
Źródła[]
Warhammer FRP - Baronia Przeklętych