Bel-Aliad było pierwszą stolicą arabskiego imperium. Tutaj pierwszy Sułtan Całej Arabii zasiadał na Lazurowym Tronie. To tu przywożono wszystkie łupy ze wschodnich królestw - hołd dla potęgi Sułtana. Wznoszono wielkie świątynie na cześć arabskich bogów. Podczas Wojen z Nieumarłymi miasto było oblężone przez cztery lata. Zdrada otworzyła bramy hordom nieumarłych. Dziś, prawie dwa i pół tysiąca lat później Bel-Aliad jest wymarłym miastem. Jego pałace i świątynie są zrujnowane, a piasek zasypuje ulice. Czasem poszukiwacze przygód pojawiają się w mieście w poszukiwaniu skarbów które, jak głosi legenda, są wciąż ukryte gdzieś pod miastem. Większość z nich wraca z pustymi rękoma, ale czasem... wręcz przeciwnie. Herbem miasta była srebrna wieża na czarnym polu.
Historia[]
Przybył wampir Abhorash i wyszkolił Kontoi.
Gdy Nagash wysyłał plagi po Nehekharze, Kult Mordiga zaczął rosnąć w siłę w miastach takich jak Bel Aliad.
W -1152 IC miasto zostało zaatakowane przez pustynne plemiona pod wodzą Neferaty, znanej wtedy jako Piaskowy Wąż, ale gdy została przebita włócznią podczas kontrszarży Kontoi pod wodzą Abhorasha, jej służebnice i pozostali wojownicy zostali wypędzeni z miasta. Po zwycięstwie Abhorash odszedł wraz z niewielką grupą wojowników.
W -1150 IC Neferata przeniknęła do kultu w Bel Aliad, początkowo przez Khaleda al Muntasira, ale jako że wielu z nich było już pijakami krwi i zjadaczami zwłok, jej nieumarła natura szybko sprawiła, że stanęła na jego czele, ogłoszona Królową Nocy i Charnelową Oblubienicą. Stało się to zagrożeniem dla Kalifa i Al-Khattaba, który chciał zostać jego następcą i próbował zamordować Neferatę.
Neferata z kolei uwolniła Ghule z kultu i rozpoczęła się między nimi brutalna wojna domowa. W czasie, gdy trwała walka, w roku -1149 IC, Arkhan Czarny przybył, by zniszczyć miasto w poszukiwaniu nowej twierdzy, gdyż po upadku Nagash został wyparty z Nehekhary przez nowo powstałych Królów Grobowców. Każdy kto nie uciekł został zabity i stał się częścią jego armii.