Zawsze gotowy do walki Ungrim Żelazna Pięść wymaszerował z Karak Kadrin, by odnaleźć Gnashraka Złozębego, podstępnego wodza orków, którego szalejąca armia juz raz uciekła przed wojskami Thorgrima Strażnika Uraz. Trzy razy siły Ungrima rozbiły hordę zielonoskórych, ale po każdej bitwie orkom udawało się uciec, głównie dzięki krwawemu okrucieństwu walczących dla Gnashraka ogrzych najemników. Wkrótce po trzeciej bitwie Gnashrak wdał się w walkę z kapitanem ogrów, przerażającym brutalem o imieniu Golgfag. Chcąc zawrzeć umowę z krasnoludami, ogry wysłały im ramię Gnashraka jako dowód swojej „nowej” lojalności. Ungrim przyjął ofertę ogrów i razem z nimi wybił resztki pozostałych sił zielonoskórych. Wszystko poszłoby dobrze, gdyby Golgfag, chciwy i okrutny ogr, nie zdradził Króla Zabójcy. Zanim wojska dotarły do głównego obozu orków, ogry splądrowały orszak krasnoludów, kradnąc cały zapas piwa.
Chociaż zajęło to pięć lat, Ungrim ostatecznie pomścił wyrządzone krzywdy. Kierując się na wschód, Golgfag i jego ogry nierozsądnie chciały przekroczyć Góry Krańca Świata przez Przełęcz Szczytów, gdzie znajduje się twierdza Karak Kadrin. Podczas swojej krótkiej wędrówki najemnicy zostali zatrzymani przez Króla Zabójcę i setki jego wściekłych poddanych. Widząc, że ogrów jest więcej niż Zabójców, Golgfag roześmiał się, ale głos utknął mu w gardle, gdy zobaczył, jaką rzeź wyrządziła armia Ungrima. Po porażce swoich najemników Golgfag został pojmany i wrzucony do lochu, by tam zginął z głodu.
Źródła[]
Warhammer Armies: Dwarfs