Bitwa pod Zwiewnym Dworem była starciem toczonym pomiędzy siłami Bretonii a Leśnych Elfów.
Chociaż stosunki między Bretończykami a elfami zazwyczaj pozostają spokojne, tym dwóm ludom zdarzało się stanąć przeciwko sobie w bitwie. Jedna z takich bitew miała miejsce podczas panowania króla Charlesa VII. Machevort, książę Carcassonne, był tym, który rozpoczął cały konflikt. Zasłynął on jako ambitny i nazbyt agresywny wojownik, wcale niedbający o swój honor. Dzięki temu, Machevort sprawił, że pod jego sztandarem stanęło wielu chciwych i aroganckich rycerzy.
Po tym, jak Machevort umocnił swoją władzę nad księstwem, zaczął szukać nowych ziem, którymi mógłby rządzić. Nie śmiał rzucać wyzwania potężnemu władcy Quenelles na północy, ale kraina Leśnych Elfów na wschodzie wydawała się dla niego kuszącą zdobyczą. Machevort doskonale zdawał sobie sprawę, że ci, którzy wkraczają w głąb lasu Loren, rzadko są widywani ponownie. Pomimo sojuszu między królem a przywódcami elfów, książę poprowadził nowych osadników na Dzikie Wrzosowisko, które otacza prastarą puszczę. Wkrótce chłopi zaczęli ścinać drzewa, aby budować z nich swoje osady. Ochronę zapewniali im rycerze Machevorta, którzy obalali magiczne obeliski i wypędzali patrole Jeźdźców Polany.
Machevort przeprowadził swoją napaść w zimie, więc Ariel, Orion ani żaden leśny duch Athel Loren nie mógł nic zrobić, by odeprzeć Bretończyków. Ciężar tego zadania spadł na barki Heriona, piątego władcy Rodu Buków, którego zadaniem była ochrona południowo-zachodnich granic Athel Loren. Elfy błyskawicznie zebrały swoją armię, składającą się głównie z oddziałów łuczników, takich jak Strażnicy Polany czy Zwiadowcy Głębokiego Lasu. Herion przygotował swoich żołnierzy do starcia z wrogiem na otwartym polu. Uznał, że równiny Zwiewnego Dworu będą najlepszym miejscem do przeprowadzenia bitwy. Wysyłał swoich najzdolniejszych przepatrywaczy, by zwabili w to miejsce Bretończyków.
Elfi łucznicy rozmieścili swoje siły na skraju lasu. Po drugiej stronie równin wkrótce pojawiła się armia bretońska. Składała się ona głównie z oddziałów ciężkiej kawalerii, ale dołączyły do niej także regimenty tileańskich najemników. Chociaż siły Bretończyków były o wiele liczniejsze, opierały się one w znacznym stopniu na aroganckich i porywczych rycerzach oraz najemnikach zachęcanych złotem. Ponadto, pomiędzy obiema armiami, leżały błotniste równiny, stanowiące ogromną przeszkodę dla jeźdźców.
Wynik bitwy pozostaje nieznany. Mimo to, Pieśń o Zwiewnym Dworze zdobyła sobie w Bretonii sporą popularność.
Ciekawostki[]
- Bitwa pod Zwiewnym Dworem (ang. Elfincourt) jest wyraźnie inspirowana historyczną bitwą pod Agincourt. W tym starciu ciężka kawaleria Francuzów została pokonana przez przeważające siły Anglików, których armia opierała się głównie na oddziałach łuczników. Gdyby wszystko potoczyłoby się tak jak pod Agincourt, Leśne Elfy odniosłyby zdecydowane zwycięstwo.
Źródła[]
White Dwarf 233