Brunner Łowca nagród jest jednym z najbardziej znanych łowców nagród w Starym Świecie.
Historia[]
Brunner jest znany z tego, że jest przygotowany na wiele spotkań, ma nawet przy sobie pobłogosławiony kołek na ewentualne spotkania z nieumarłymi. Jest pragmatyczny i oportunistyczny, zawsze rozważa swoje działania. Jeśli sytuacja staje się zbyt trudna do opanowania, Brunner często rezygnuje z pościgu, by kontynuować go później, gdy odzyska przewagę. Łowca nagród zawsze obserwuje swoje otoczenie, nawet jeśli wydaje się, że tego nie robi. W rzeczywistości stara się sprawiać wrażenie, że nie zwraca na siebie uwagi. Jednak niewiele rzeczy umyka oczom łowcy nagród. W rezultacie, bardzo trudno jest zaskoczyć Brunnera.
Brunner często bierze zlecenia od sędziego Vaulkberga, szczególnie bezwzględnego imperialnego sędziego, który wydaje wyroki bardzo szybko. Jednak przez większość czasu bierze kontrakty tam, gdzie może je znaleźć. Jego niebywała umiejętność zapamiętywania twarzy sprawia, że potrafi dostrzec potencjalne ofiary nawet poza ich rodzimymi ziemiami. Ma niechęć do bretońskiej szlachty, a w szczególności do wicehrabiego Augustyna de Chegney, który jest odpowiedzialny za upadek szlacheckiego rodu Brunnerów. Prawdziwa tożsamość Brunnera to w rzeczywistości baron von Drakenburg.
Po przypadkowym spotkaniu z pisarzem Erhardem Stoekerem, Brunner zawładnął jego umysłem opowieściami o swoich czynach; od zabicia strasznego Czarnego Księcia, rywalizującego z nim łowcy nagród Krogha, po zmagania z kilkoma zwaśnionymi frakcjami w zrujnowanym mieście Mousillon, walczącymi o Kieł Fell - relikt, który może kontrolować smoki.
Podczas swoich podróży służył głównie w krainie Tilea w miastach Miragliano, Remas i Pavona, ale także w Reiklandzie, Bretonii i Konfederacji Księcia Granicznego.