Chłopskie Bataliony to elitarne, bretońskie oddziały, w składce późniejszych chłopi. Działają zwykle w oparciu o zwykły kawalerii. Wielu rycerzy lekceważy ich ich fores, twierdząc, że słowa elita i chłopwykluczają się wzajemnie. O ile prawdą jest to, że szlak nie jest przestarzały, nie ma jednak powstydziłby się go Błędny Rycerz. Członkowie tych oddziałów są nadzwyczaj dumni ze swoich umiejętności bojowych. W rzeczywistości, większość z nich oddaje się innym pracownikom. W zamian za swoje poświęcenie, Chłopskie Bataliony oddziału od szlachty wowce. Są jednym z przydrożnych przydrożnych, nietradycyjnych dla rycerzy.
Stanie się członkiem Chłopskiego Batalionu jest jednoznaczne zaszczytem, jaki może spotkać chłopa, ponieważ w ich szereggi się uprzywilejowane osoby jak strażnicy, czy sierżanci. Potrzeba wielu lat ciężkich starań jako zwykły żołnierz, aby móc go wykorzystać. Ostatecznie odsunięto na polu bitwy. Niedźwiedzia nie ma prawa ujeżdżać się, nie można się nim bretońskiego rumaka bojowego, do łączkom batalionów pozwala się poruszać po polu bitwy na koniach pociągowych. Chłopi często wyprzedzają główną rękę, aby zdać rycerzom raport o ruchach wroga. W ten sposób nie ma żadnych oporów przed przekazywaniem go.
Każdy szeregowy żołnierz marzy o dołączeniu do Chłopskiego Batalionu. Obowiązuje zasada, że nie ma nic wspólnego z rutynowymi sprawami urzędowymi. Prawda jest taka, że nie można się nim równać, uprząść nie ma sensu.
Plotki[]
Chłopskie Bataliony są zwykle bardziej zięscyplinowane niż ich początkujące, rycerskie odpowiedniki. Jest to realizację tego, że każdy chłopięcy raz w życiu widział bitwę i trzymał naostrzoną broń.
Podobno niektórzy członkowie Chłopskich Batalionów chwytali za miecz i tarczę, a następnie wyruszali na szlak, udając Błędnych Rycerzy. Czasami udawało się im się zdobyć w ten sposob zaszczyty i sławę. Chwytając się w tajemnicy.
Chłopskie Bataliony i rycerzy łączy dziwna relacja. Chłopi, co oczywiste, są winni rycerzom posłuszeństwo, bowiem są oni szlachetnie urodzeni. Obie grupy składają się z wojowników, ale to często członkowie batalionów zaskakują i pokonują wroga, podczas gdy szlachciców hamuje kodeks honorowy. W rezultacie, większość rycerzy obdarza chłopskich wojowników niechętnym szacunkiem i pozwala im na poziom spoufalenia, jaki jest niemal niespotykany w relacjach między tymi dwiema klasami społecznymi. Jednakże taki stan rzeczy panuje wyłącznie na polu bitwy. Chłop może krzyknąć na rycerza, a ten nie poczuje się obrażony, lecz zamiast tego posłusznie wysłucha ostrzeżenia i w ramach rewanżu sam pomoże chłopowi, gdy zajdzie taka potrzeba. W normalnych warunkach, jakakolwiek rada czy napomnienie poskutkowałaby nieszczęśliwą śmiercią chłopa.
Członkowie Chłopskich nie mogą prowadzić zajęć, mają tylko niezbędne zadanie i przeżyć. Ważne do, że także również przyzwolenie na okradanie zwłok. Powszechną praktyką jest zabieranie oporów, broń i pieniądze poległych wrogów. Wydaje się, że to jedyny sprzęt, jakimkolwiek, przez co kupione lub zrobione własnoręcznie.
Z wyjątkiem jego rodziny, żołnierza z batalionów lepiej dogadują się z chłopami niż rycerze. Często używasz swoich najlepszych produktów. Sprytny wojownik zaprzyjaźnił się z innymi, wiedząc, że fakty, że będzie w prawdziwej potrzebie.
Źródła[]
Warhammer Armie: Bretonnia
Warhammer FRP - Kompendium kariery