Czarne Urwisko to twierdza zielonoskórych położona w południowej części Gór Krańca Świata. Strzeże ona zachodniego wejścia do Przełęczy Śmierci. Podczas Wojen Goblinów została odebrana krasnoludom, które nazywały ją Karak Drazh, co w khazalidzie oznacza Czarna Twierdza.
Historia[]
Podczas Złotego Wieku Karak Ankor, Karak Drazh było trzecią, co do wielkości, krasnoludzką twierdzą, zaraz po Karaz-a-Karak i Karak Osiem Szczytów. Została zbudowana na zachodnim krańcu Przełęczy Śmierci, gdzie ziemia skrywała bogate złoża metali i innych surowców. Liczne kopalnie ciągnęły się pod twierdzą, przełęczą oraz okolicznymi górami. Mieszkańcy Karak Drazh byli niezwykle bogaci ze względu na rudy metali i skupiska klejnotów ulokowane pod ich domem. Twierdza przetrwała pierwsze wstrząsy, które doprowadziły do upadku pradawnego imperium krasnoludów. Pozostała również drugą najpotężniejszą siłą na południe od Przełęczy Wściekłego Psa. Przewyższało ją jedynie Karak Osiem Szczytów.
Razem z Karak Osiem Szczytów, Karak Azgal i Karak Azul, Karak Drazh tworzyło grupę tak zwanych południowych twierdz. Krasnoludy z tych miejsc uważały się za lepsze od swoich północnych sąsiadów. Ich twierdze były starsze (a więc doskonalsze), a wśród przodków znajdowali się najwięksi bohaterowie krasnoludzkiej rasy. Ostatecznie Karak Drazh zostało zaatakowane przez zielonoskórych w -469 roku KI, kiedy to wódz Dork zjednoczył większość plemion orków i goblinów, prowadząc je do walki z krasnoludami. Bitwa była bardzo zaciekła, a żadna ze stron nie okazywała jakiejkolwiek litości. Kiedy okazało się, że twierdza jest skazana na upadek, król Vikram Żelaznoboki zebrał wszystkie swoje siły do ostatniego, desperackiego natarcia. Jego wojownicy wiedzieli, że idą na śmierć, ale mimo to stanęli do walki, zatrzymując hordę na wystarczająco długo, by ich rodziny mogły uciec do bezpiecznego schronienia.
Obecnie Karak Drazh znane jest jako Czarne Urwisko, najpotężniejsza twierdza orków w Górach Krańca Świata. Orczy wódz Gorfang Gnijące Trzewia wciąż plądruje górskie osady oraz pobliskie księstwa. Ostatnio poprowadził on udany najazd na Karak Azul, gdzie zdobył wielu cennych jeńców, w tym rodzinę króla Kazadora. Teraz ork niecierpliwie czeka na kolejny ruch krasnoludzkiego władcy.
Było wiele prób odzyskania twierdzy, ale żadna z nich nie przyniosła niczego, oprócz zgubnej walki o główną bramę — przynajmniej do czasu nadejścia Thorgrima Strażnika Uraz.
Chcąc wymazać haniebny wpis z Wielkiej Księgi Uraz, Wysoki Król Thorgrim poprowadził atak na Czarne Urwisko z nadzieją, że zdejmie ciężar zniewagi z ramion króla Kazadora z Karak Azul. Ostatecznie rodzina Kazadora została uratowana z niewoli, a pogrążony w żalu władca otrzymał w podarunku głowę Gorfanga. Sam Thorgrim nigdy nie powiedział, co zobaczył w czasie marszu do legendarnej twierdzy. Poprzysiągł tylko, że pewnego dnia jeszcze potężnejsza zemsta zostanie wywarta na plugawych stworach, które zagrabiły Karak Drazh.
Źródła[]
Warhammer Armies: Dwarfs
White Dwarf #152 (UK edition)
Warhammer RPG: Stone and Steel