W roku 954 (1932 KI) książę Gilon z Akwitanii poprowadził swoich ludzi do walki z nieumarłymi hordami i ch przywódcą - słynnym Czerwonym Księciem.
Bretończycy przybyli na pole bitwy wcześnie rano, lecz obawiając się zasadzki na trasie przemarszu, wysłali przed siebie kilku zwiadowców. Żołnierze, którym powierzono to zadanie, powrócili i przynieśli wieści o nieumarłych. Ostrzegali przed stadami nietoperzy służącymi ożywieńcom oraz przed Czerwonym Księciem, który stanął na czele mrocznych oddziałów.
Gdy poranne mgły ustąpiły, Bretończycy ruszyli na przód, mając przewagę nad powolnym marszem nieumarłych. Książę Gilon, dzięki wojennemu doświadczeniu, zachęcił żołnierzy do odważnej walki. Dowodzenie nad rycerzami Próby przekazał swojemu synowi Richemontowi, podczas gdy sam obserwował przebieg bitwy na swoim pegazie. W tym czasie Czerwony Książe próbował dostać się do grobowca Galanda, jednego z bohaterów Bretonii. Udało mu się to i dzięki znalezionej tam magii błyskawicznie zniszczył połowę rycerzy Gilona. W kluczowym momencie bitwy stary książę wylądował na ziemi i wyzwał wampira na honorowy pojedynek. Ten rozgniewał się jedynie widokiem podstarzałego rycerza. Posłał w jego stronę chłodny uśmiech i rozkazał swojemu porucznikowi, znanemu jako Korbin, pozbyć się uciążliwego staruszka. Rozpoczął się zaciekły pojedynek. Korbin zdołał zranić pegaza Giliona, lecz chwilę potem został przebity błogosławionym ostrzem. Nie czekając, rycerz wyruszył w stronę znienawidzonego wroga, po czym nastąpiła długa i nieprzewidywalna walka. Gilon był stary, lecz był także rycerzem Graala - osobą potężniejszą od zwykłych śmiertelników. Pełen słusznego gniewu niestrudzenie atakował Czerwonego Księcia. Jednak ten był jednym z nazdolniejszych członków Zakonu Smoczej Krwi. Jednym cięciem rozpłatał zbroję Gilona, pozbawiając go życia.
Czerwony Książę wydał z siebie zwycięski okrzyk, lecz wtedy spostrzegł, co działo się wokół... Mimo przewagi liczebnej, jego armia przegrywała. Odwaga rycerzy i poświęcenie Gilona doprowadziły do jej klęski. Wkrótce, dzięki magii ze starożytnego grobowca, wampir odkrył, że Gilon był jego potomkiem, a nie uzurpatorem, jak dotąd wierzył. Gdy pierwsze promienie słońca wyjrzały zza chmur, Czerwony Książe uciekł, krzycząc z bólu i rozpaczy. Ofiara Gilona pozwoliła pokonać największego wroga Bretonii. Richemont przejął władzę nad Akwitaniią i wydał dekret, rozkazujący zabić Czerwonego Księcia. Dekret ten od stuleci pozostaje aktualny.
Źródła[]
Warhammer: Circle of Blood
Warhammer: Red Diuke