| „ | Jakże moglibyście kiedykolwiek nas zrozumieć? Nie należycie do lasu, nie podążacie Zieloną Drogą. Jesteście jak ruchliwe borsuki, jak przestraszone szpaki, ale to zamieszanie nie ma żadnego sensu. Nigdy nie jesteście spokojni, nigdy nie stajecie w miejscu. Zawsze mówicie bez pomyślunku, nigdy nie cofacie się. Jakiż gniew we mnie budzicie! Chciałbym, by wasz lud znalazł właściwe miejsce na świecie. Tak byłoby najlepiej.
— Omszały Krzak, drzewiec
|
” |
Drzewce to wysokie i potężne człekokształtne istoty, które przypominają chodzące drzewa. Przez większość mieszkańców Starego Świata są uznawane za stworzenia legendarne, natomiast niewielka grupa osób, które cokolwiek o nich wiedzą, wyraża opinię, że drzewce już dawno wymarły. Nie jest to prawdą — kilku z nich przetrwało w ostępach lasu Athel Loren. W legendach to właśnie one są duszą i sercem tego zaczarowanego lasu. Drzewce rzadko zapuszczają się poza granice puszczy, chyba że mają ku temu wyjątkowo ważny powód. W takich przypadkach zwykle towarzyszą im driady.
Drzewce są niezwykle mądre i ostrożne. Nigdy nie wdają się w walkę, chyba że w obronie lasu. Wszystkie stworzenia z Athel Loren traktują władców drzew z szacunkiem i uznają ich zwierzchność. Dzięki temu drzewce zawsze mogą liczyć na pomoc zwierzęcych sprzymierzeńców, nie mówiąc o przyjaźni i wsparciu Leśnych Elfów. Drzewce to istoty raczej spokojne i cierpliwe, jednak gdy się rozgniewają, stają się naprawdę przerażające. To uosobienie furii lasu, jego gwałtowności i siły. Świadkowie gniewu drzewców często na stałe zamieszkują ukryci za murami miast, bojąc się nawet drzew w miejskich parkach.
Opis[]
Najpotężniejsze z duchów Athel Loren potrafią połączyć swoją esencję z żywym drzewem, formując je zgodnie z własną wolą. Nie jest to decyzja podejmowana lekkomyślnie, bowiem gdy duch stworzy więź z duszą drzewa, ich połączenie będzie nierozerwalne — tylko śmierć będzie mogła je zakończyć. Od tego momentu duch kieruje i kształtuje drzewo, używając sękatych gałęzi i masywnych korzeni, by działać tam, gdzie nie mógłby w formie duchowej. W ten sposób rodzą się drzewce.
Drzewce są szanowne zarówno przez elfy, jak i leśne zwierzęta. Często są nawiedzane przez pomniejsze duchy lasu, które żyją w ich gałęziach, korzeniach i dziuplach. Drzewce doceniają wszystkie mniejsze stworzenia. Ich ciepły charakter stanowi całkowite przeciwieństwo złośliwej natury driad. Te starożytne istot widziały, jak całe rasy pojawiały się i znikały, niczym wschód i zachód słońca. Drzewce rozumieją upływ czasu w zupełnie inny sposób niż śmiertelnicy. Nawet długowieczne elfy zdają się dla nich obracać w proch wyjątkowo szybko. Najstarsi z nich stąpali po świecie, zanim pojawiła się na nim elfia rasa i mają powody, by sądzić, że ich życie będzie trwać jeszcze długo po jej odejściu.
Drzewce można uznać za najpotężniejszych mieszkańców Athel Loren. Ich masywna postać jest prawie całkowicie odporna na zranienia, a posiadana przez nich siła dorównuje nawet tej, jaką mają leśne smoki żyjące w najbardziej odległych zakątkach lasu. Drzewce nie wykazują się w walce gracją i finezją, zamiast tego uderzając we wrogów z siłą, która mogłaby roztrzaskać kamień. Mogą uderzać swoimi konarami o podłoże, przewracając wrogów samą siłą wstrząsu lub kierować swoimi korzeniami tak, by wciągały ich pod ziemię, gdzie robaki będą ucztować na ich ciałach i kościach.
Źródła[]
Warhammer FRP — Bestiariusz Starego Świata
Warhammer Armies: Wood Elves