Eleanora z Quenelles była córką księcia Quenelles i potężną Panną Graala.
Historia[]
Jako najmłodsza córka księcia, Eleanora nie została uwzględniona w kolejce dziedziczenia, a więc nie musiała także żenić się z jakimś błędnym rycerzem. Zamiast tego przyjęła święcenia w Kaplicy Graala w Quenelles i przyjęła tytuł Panny Graala. Zasłynęła z uzdrowienia wielu rannych rycerzy i odciągnięcia ich od śmierci. W Bretonii czyn taki jest dla kobiety porównywany z wygraniem całej bitwy.
Gdy Leśne Elfy przybyły na wielki turniej w Quenelles i ukradły święty artefakt, zwany Kielichem Chanterelle, Eleanora stawiła się na spotkaniu, w trakcie którego wściekli rycerze dyskutowali, w jaki sposób zemścić się na złodziejach. Oprócz niej, przyszło wielu sławnych wojowników pragnących zemsty - między innymi brutalny Guillaume z Grenouille i szlachetny rycerz Graala, Aloys de Montjoie. Panna Graala wyśmiała zaproponowany pomysł obrabowania elfów ze złota i innych skarbów. Stwierdziła, że idealnym zadośćuczynieniem będzie odzyskanie zagrabionej dawno temu Kaplicy Challotte. Ten święty przybytek znajdował się w granicach Athel Loren, a pielgrzymów, którzy chcieli go odwiedzić, zabijały elfy, zaciekle broniące swych lasów. Odzyskanie skradzionego kielicha i umieszczenie go w dawnej kaplicy byłoby dla elfów dobrą nauczką.
Rycerzom spodobał się jej pomysł. Natychmiast zaczęli przygotowania do zbrojnej wyprawy. Bardzo chcieli odzyskać świątynię, choćby przy użyciu siły. Gdy rycerze odchodzili, Eleanora zobaczyła młodego rycerza Próby, Agravaina, i przywołała go, by zapytać, czy dołączy do reszty wojowników. Niestety, młodzieniec był zbyt skupiony na osobistych poszukiwaniach Graala, więc Eleanora i członkowie wyprawy musieli wyruszyć bez niego.
Rycerze gorliwie śpiewali pieśni ku czci Pani i Bretonii, mijając granicę królestwa Athel Loren. Gdy zagłębili się bardziej w las, natknęli się na maga Leśnych Elfów, który nakazał im, by odeszli. Aloys w odpowiedzi odepchnął czarodzieja, a wyprawa ruszyła dalej. Nie mając dokładnych rozkazów od królowej, elf wycofał swoich podwładnych. Nie mogł jednak powstrzymać lasu. Granica została przekroczona i teraz driady, drzewce i inni mieszkańcy puszczy atakowali Eleanorę i rycerzy.
Eleanora okazała się kluczem do zwycięstwa. Dzięki mocy od Pani Jeziora, dziewczyna wzmacniała wojowników wokół siebie i niszczyła wrogie driady. Dobrym wyborem było także wzięcie na wyprawę Relikwiarza z Quenelles - złotej trumny pełnej szczątków największych bohaterów Bretonii. W końcu na drodze Eleanory stanął potężny drzewiec, Gwercusa, władca tej części puszczy. Panna Graala natychmiast unieruchomiła go swoją magią, oplątując jego ciało korzeniami. Nim rycerze zdążyli otoczyć ją murem tarcz, w ciało kobiety wbiło się kilka strzał. Wraz z utratą krwi przez Eleanorę słabła moc zaklęcia. Wszystko wydawało się stracone.
Wtedy na polanę wprowadzono Relikwiarz, który osłabił i wygnał duchy lasu. Starcie wygrano, choć nie małym kosztem. Straty były liczne, a wielu potrzebowało medycznej opieki Eleanory. Jednak wciąż istniała nadzieja na zwycięstwo. Rycerz Agravain dołączył do wyprawy, przyprowadzając ze sobą nowych wojowników. To nowe wsparcie pozwoliło kontynuować walkę. Aloys de Montjoie, przywódca wyprawy, przyjął dowództwo Agravaina, dostrzegając, że jest on wybrańcem Pani.
Po nocnym odpoczynku wyprawa ruszyła dalej ku świętej kaplicy. Wreszcie rycerze dotarli do polany pełnej wierzb. Na jej środku znajdowało się jezioro, a na nim wyspa z ogromnym drzewem, które wyrosło wokół rozpadających się ruin. To była zaginiona Kaplica Challotte.
Gdy tylko Eleanora zdała sobie z tego sprawę, armia rozgniewanych Leśnych Elfów przybyła na polanę. Na jej czele stał Athelwyn, który to zaplanował kradzież kielicha. Oświadczył, że kaplica już nie istnieje, a na jej miejscu wyrosło Drzewo Tarcz, które dla elfów stanowi świętość. Elf wrzucił skradziony artefakt do jeziora i arogancko rozkazał Bretończykom odejść. Ci jednak go nie słuchali. Eleonora, Agravain i inni rycerze przyglądali się drzewu, a wściekłość płonęła w ich duszach. Całe drzewo było przyzdobione tarczami zabitych Bretończyków. Wybuchła bitwa.
Eleanora odsunęła się od zmagań wojennych. Zobaczyła jak Aloys de Montjoie zabija Athelwyna, a następnie ginie z rąk jego ochroniarzy. Widziała także, jak Agravain pokonał jednego z elfich przywódców. Wszyscy rycerze dzielnie walczyli, by zniszczyć znienawidzonego wroga. Gdy bitwa się zakończyła, wszystkie elfy były martwe. Bretończycy ścięli Drzewo Tarcz, a Eleanora i Agravain jako pierwsi wkroczyli do kaplicy. W środku spotkali Panią Jeziora, która przekazała rycerzowi Święty Kielich, pozwalając mu na wstąpienie w szeregi wojowników Graala.
Tego dnia Eleanora stała się opiekunką Kaplicy Challotte. Zajmowała się leczeniem każdego, kto wybrał się w niebezpieczną podróż do świątyni Pani. Tam, w głębi nieprzystępnej puszczy, strzegł jej Agravain de Beau Poszukujący, rycerz Graala z Kaplicy Challotte.
Zdolności i artefakty[]
Eleanora była potężną Panną Graala. Jej zdolności pozwalały leczyć ciężko rannych i wzmacniać tych, którzy stali u jej boku.
- Mikstura Świętości - tak jak wszystkie Panny Graala, Eleanora znała tajniki wytwarzania mikstur. Dlatego zawsze miała przy sobie fiolkę tego eliksiru uzdrawiającego. Wykonała go z łez matki, której syn zginął bohaterską śmiercią w bitwie, oraz z wody święconej pochodzącej z Kaplicy Graala.
Źródła[]
Warhammer: Perilous Quest