Estrebert to żarliwy wyznawca Pani Jeziora. Jako pielgrzym bitewny od ponad dwudziestu lat towarzyszy Letourowi, słynnemu rycerzowi Graala. Liczne stoczone pojedynki oraz trudy życia w podróży odcisnęły na nim swe piętno, jednak nawet pomimo upływu lat podstarzały wojownik wciąż zachowuje sprawność i wigor mężczyzny w sile wieku. Wśród pozostałych pielgrzymów cieszy się posłuchem i szacunkiem ze względu na olbrzymie doświadczenie i duchowy zapał. Mimo to Estrebert nie poczuwa się do bycia dowódcą, zadowalając się rolą wiernego towarzysza podróży Letoura.
Estrebert urodził się w niewielkiej wiosce położonej w Dolinie Parravon. W wieku dziesięciu lat po raz pierwszy zobaczył rycerza Graala, który uratował rodzinną wioskę chłopca przed atakiem zwierzoludzi. To wydarzenie i niezwykły dowód męstwa oraz szlachetności nieznajomego rycerza na zawsze odmieniło duszę Estreberta. Oczywiście na początku chciał zostać rycerzem Graala, lecz wkrótce się przekonał, iż jego chłopskie pochodzenie wyklucza go z kręgu najbliższych obrońców Pani Jeziora. Estrebert uznał, iż śmierć w obronie rycerza Graala zyska mu łaskę bogini i pozwoli odrodzić się jako szlachcic. Mógłby wtedy ruszyć na poszukiwanie świętego kielicha. Starszy już pielgrzym wierzy w to tak bezgranicznie, że nikt nie jest w stanie odwieść go od niezwykłej misji.
Kilka lat temu Estrebert był bliski osiągnięcia celu, a przynajmniej pierwszego etapu. Letour wraz z orszakiem został osaczony przez liczne stado zwierzoludzi. Z wyciem i rykiem rzucili się na konnego rycerza, który walczył dzielnie, jednakże przeciwników było zbyt wielu. Zwierzoludzie ściągnęli go z siodła i otoczyli zwartą grupą. Nieustraszony Estrebert bez wahania rzucił się pomiędzy rogate bestie, pozwalając je zamaszystymi uderzeniami młota, nie czując zmęczenia ani bólu. Ciężko ranny legł obok powalonego rycerza, lecz gdy usłyszał chrapliwy oddech szlachcica, ogarnęła go niewysłowiona radość, iż spełnił swój obowiązek i zasłużył na łaskę bogini.
Jednakże los chciał inaczej. Letour docenił odwagę wojownika i nakazał opatrzenie jego ran. Gdy znów mieli wyruszyć na szlak, rycerz zatrzymał wierzchowca przed swym wybawcą i rzucił mu swój wgniecony, poobijany hełm. Nim osłupły ze szczęścia i zdziwienia pielgrzym zdołał coś powiedzieć, Letour popędził konia i ruszył przed siebie. Prosty, płytowy hełm jest jedynym skarbem Estreberta, a zarazem relikwią, więc pielgrzym zakłada go jedynie w najważniejszych bitwach. Nigdy nie odstępuje swego patrona, zawsze walcząc u jego boku i po cichu licząc na bohaterską śmierć ku chwale Pani Jeziora.
Źródła[]
Warhammer FRP - Rycerze Graala