"Miesiąc miodowy spędziliśmy w rodzinnym domu letnim nad morzem. Pewnego ranka, podczas zażywania powietrza wzdłuż urwisk, mgła zamknęła się w środku. Nagle zrobiło się spokojnie i dziwnie cicho. Wtedy, znikąd... Bagienne Demony! Ogromne, jednookie, baryłkowate brutale. Zostałem powalony na ziemię machnięciem ogona. Inny złapał Gretę i przerzucił ją sobie przez ramię. Potem zniknęły we mgle, tak szybko i bezgłośnie jak się pojawiły. Przysięgam, że to prawda Vereny."
-Oleg Grauhof, kupiec z Reiklandu, na krótko przed powieszeniem za zabójstwo żony
Fimir to cyklopowe, amfibijne humanoidalne potwory, które nawiedzają bagna, torfowiska i opustoszałe wrzosowiska w północnej i zachodniej części Starego Świata. Ich twierdze przybierają postać odrażających, skalistych pali skalnych, prymitywnie zbudowanych na podobieństwo zamków bardziej cywilizowanych ras. Obcy rzadko natykają się na te osady, gdyż spowija je gęsta mgła, magicznie wytwarzana przez Fimirów w celu ochrony ich twierdz przed ciekawskimi spojrzeniami, a ich samych przed ostrym słońcem.
Kasty[]
Fimirowie żyją w społeczeństwach składających się z kast.
Shearl - Kasta robotników i rzemieślników, wzrostem są niewiele więksi od ludzi. Shearl równie często biorą udział w wyprawach wojennych co wojownicy klanowi. Wewnątrz swoich społeczności zajmują się pracą fizyczną, od prostych robót budowlanych po rzemiosło artystyczne - najczęściej figury do gry podobnej do szachów, w którą zwykli grać fimirowie z kasty Dirach. Interesujący może być też pędzony przez nich alkohol - swoiste połączenie wina musującego z ciemnym piwem, coś, czym nie pogardziłoby wielu piwowarów ze Starego Świata.
Fimm - Wojownicy klanowi charakteryzujący się masą dorównującą ogrowi i kolczastymi ogonami. Z ich szeregów wywodzi się także 'szlachta' fimirów - tj. kasta najlepszych wojowników i dowódców wojskowych. Tacy szlachcice często posiadają wpływy i pozycje dorównującą klanowemu Dirachowi, co często prowadzi do konfliktów interesów tych dwóch kast.
Dirach — Mag zwany również 'Przyjacielem Demona'. Posiadają rogi (patrz.ilustracja fanowski Armybook)
Mergah - Królowe-wiedźmy. Pomarszczona skóra i rogi.
Historia[]
Na długo przed powstaniem człowieka, prawdopodobnie w czasie, gdy Wysokie Elfy rządziły Starym Światem, Fimirowie czcili bogów Chaosu i przez pewien czas cieszyli się ich przychylnością. Niestety, Oko Bogów szybko zwróciło się w stronę żywszej i zabawniejszej rasy ludzi, a Fimiry zostały porzucone i zostały zmuszone do szukania łask u związanych Daemonów, gdzie wcześniej cieszyły się błogosławieństwem bogów. Nadal jednak są lojalni wobec Bogów Chaosu. Chcą zdestabilizować barierę między światem śmiertelników a królestwem Chaosu, aby w ten sposób pomóc Bogom Chaosu w ostatecznym zwycięstwie i odzyskać ich przychylność.
W pewnym momencie po wyniszczającej Wojnie o Brodę pomiędzy imperiami Wysokich Elfów i Krasnoludów, Fimir zwrócił swoją uwagę na region, który ostatecznie będzie znany jako Pustkowia. Fimirowie osiedlili się na północnych Pustkowiach po tym, jak Krasnoludy i Wysokie Elfy opuściły te tereny, by zająć się swoimi osłabionymi imperiami. Zaczęli przekształcać obfitą krainę na swój własny obraz. W końcu stanęli twarzą w twarz ze Skavenami, którzy zajęli południowe Pustkowia i sami przekształcali ziemię, zatruwając rzeki, niszcząc ziemię i wycinając lasy. Obie rasy stanęły do walki, przy czym ratmani odepchnęli Fimira. W końcu wojna doprowadziła do wielkiego kataklizmu, który zniszczył okolicę i zdziesiątkował obie strony. Nie wiadomo, czy któraś z ras była bezpośrednio odpowiedzialna za ten stan rzeczy, czy też był to produkt uboczny wojny. Wielkie fale magii przetoczyły się przez krainę, a ziemia drgała i pękała. W ciągu jednej nocy twierdze Skavenów i Fimirów zostały zburzone, gdy skała nośna się zatrzęsła, pękła i zapadła. Ich armie zostały zniszczone, a sługi zmiażdżone lub połknięte w całości. Następnego dnia o świcie pozostała tylko sama ziemia, prawie pozbawiona życia i ukrywająca swoje rany pod grubą warstwą mgły.
Współczesne Wasteland jest wypełnione mgłami, wrzosowiskami, bagnami i moczarami. Poza stolicą Marienburg jest słabo zaludnione przez ludzi. Fimiry wciąż są obecne w regionie, teraz lepiej przystosowane do ich potrzeb w wyniku wojny ze Skavenami.
Obecnie Fimiry są słabnącą i odosobnioną rasą, która rzadko opuszcza swoje bagniste ostępy, pojawiając się jedynie o świcie lub o zmierzchu na sporadyczne wypady po żywność i niewolników. Od czasu do czasu ludzka czarownica poszukuje klanu Fimirów, ponieważ krążą pogłoski, że rasa ta posiada wiedzę na temat przywoływania i kontrolowania daemonów, co stanowi kuszącą nagrodę dla każdego niedoszłego czarodzieja.
Pomimo nienawiści do ludzkości, Wojownicy Fimira mogą mieć wspólny język z plemionami Norscan, jako że obaj pragną uwagi Mrocznych Bogów, ale nawet w tym przypadku jest to niełatwy i rozłamowy sojusz.
Społeczeństwo[]
Większość Fimirów to mężczyźni. Jedyną kobietą wśród Fimirów jest Meargh, potężna czarodziejka, która rządzi klanami Fimirów. W każdym klanie jest tylko jedna Meargh, więc jeśli ma ona córkę, ta odejdzie, by założyć własny klan. Meargh jest wspomagana przez grupę czarowników znanych jako Dirach. Fimm są kastą wojowników w społeczeństwie Fimir, ale większość członków klanu to niziołki Shearls.
Ważnym dobytkiem dla klanu Fimir są surowe talizmany, które potrafią przywołać grubą pokrywę mgły i dymu. Takie talizmany są noszone przez wojska Fimira podczas najazdów i wypraw.
Biologia[]
Fimiry są zimnokrwiste, mają grubą, ochronną, żółto-szarą skórę, spiczaste pyski, poszarpane kły i pojedyncze, groźne oko. Fimm są najsilniejsi z Fimirów, a na końcach ich ogonów znajdują się okrutne, kościane maczugi.Dirach natomiast posiadają wiedźmiński wzrok w swoich pojedynczych oczach.
Ciekawostki[]
Starsze wydania podawały, że Fimiry rozmnażają się poprzez porywanie kobiet. Nie jest jasne, czy taka informacja została już wycofana.
źródła[]
- Storm of Magic (Supplement)
- Warhammer: Armies (3rd Edition)
- Warhammer Fantasy RPG 4th ED -- Core Rulebook
- Monstrous Arcanum (Supplement)
- Total War: Warhammer
- Marienburg: Sold Down the River — WFRP (1st Edition)