Książę Gilon z Akwitanii był znanym, choć starzejącym się rycerzem Graala, który bronił Bretonię przed legendarnym Czerwonym Księciem.
Historia[]
Gilon był weteranem dziesiątek bitew, wielkim przywódcą i przerażającym rycerzem Graala. Kiedy nadchodził kres jego życia, oczekiwano, że jego syn odniesie podobny sukces. Gdy Czerwony Książę powrócił do Bretonii, wysłał swoją hordę nieumarłych na Akwitanię, wierząc, że Gilon jest zwykłym uzurpatorem. W rzeczywistości był on potomkiem Galanda, syna Czerwonego Księcia.
Gilon poprowadził swoich ludzi do walki z nieumarłymi i ich potężnym przywódcą. Wiedział, że stawka jest wysoka...
Bitwa na polach Ceren[]
Bretończycy przybyli wcześnie rano. Gilon obawiał się, że nieumarli przygotują zasadzkę, więc wysłał zwiadowców, by zbadali ruchy wroga. Ludzie, którym powierzono to zadanie, szybko powrócili i przynieśli wieści o hordzie. Ostrzegali, że stada nietoperzy znaczyły drogę przemarszu armii, na której czele stanął sam Czerwony Książę.
Gdy poranne mgły ustąpiły, Bretończycy ruszyli na przód, wykorzystując powolny chód nieumarłych. Książę Gilon wykorzystał wszystkie swoje umiejętności, by poprowadzić żołnierzy do zwycięstwa. Dowództwo nad rycerzami Próby pozostawił swojemu synowi, Richemontowi. Sam zaś wyruszył na bitwę na swoim wiernym pegazie. Czerwony Książę próbował dostać się do grobowca Galanda, wielkiego bohatera Bretonii. Dzięki ukrytej w nim magii, udało mu się zniszczyć ponad połowę oddziału rycerzy Królestwa. W tym momencie starzejący się książę wylądował na ziemi i wyzwał Czerwonego Księcia na pojedynek. Wampir jedynie się rozgniewał, gdyż przed sobą widział tylko słabego i pomarszczonego starca, a nie godnego przeciwnika. Uśmiechnął się chłodno i wysłał do walki jednego ze swoich poruczników, znanego jako Korbin. Rozpoczął się zaciekły pojedynek. Korbinowi udało się zranić pegaza Gilona, zanim sam padł pod świętym ostrzem rycerza. Gilon ponownie ruszył w kierunku znienawidzonego wroga. Nastąpiło nieprzewidywalne starcie. Pomimo podeszłego wieku, książę wciąż był rycerzem Graala i przewyższał potęgą większość śmiertelników. Raz za razem wymieniał ciosy z Czerwonym Księciem, dotkliwie go raniąc swoim błogosławionym ostrzem. Jego przeciwnik był jednak jednym z najpotężniejszych członków Zakonu Smoczej Krwi. Wziął potężny zamach i przeciął Gilona, razem z jego zbroją, na pół.
Czerwony Książę wydał z siebie zwycięski okrzyk, lecz wtedy zobaczył... Jego armia przegrywała. Nieumarli mieli przewagę liczebną, lecz przegrali przez odwagę rycerzy Graala i poświęcenie Gilona. Wkrótce wampir wrócił do grobowca, gdzie odkrył, że Gilon był jego wnukiem, a nie uzurpatorem, jak dotąd wierzył. Gdy pierwsze promienie słońca padły na ziemię, Czerwony Książę opuścił schronienie i uciekł w mrok, krzycząc z bólu i rozpaczy. Śmierć Gilona pozwoliła Bretończykom odnieść zwycięstwo nad największym wrogiem Bretonii. Richemont przejął tron Akwitanii i wkrótce wydał dekret, nakazujący ściganie Czerwonego Księcia. Dekret ten od stuleci pozostaje aktualny.
Zdolności i artefakty[]
Gilon był rycerzem Graala, więc mimo podeszłego wieku, wciąż był niezwykle potężny.
- Ostrze Olbrzymów - to ostrze było największym skarbem Gilona, przekazywanym w jego rodzinie z pokolenia na pokolenie. Podobno obdarza właściciela siłą olbrzyma.
Źródła[]
Warhammer: Circle of Blood
Warhammer: The Red Duke