Kalendarium zielonoskórych

„

His-toria? His-toria nieistotna. Wojny cza wygrywać!

— Worglum, orczy szaman zapytany o historię swojego ludu.

”

Kalendarium zielonoskórych zawiera listę najważniejszych wydarzeń w dziejach orków i goblinów. Jako że rasom tym nieznane jest pismo, wiedza o nich czerpana jest głównie z krasnoludzkich i imperialnych kronik. Wszystkie daty w kalendarium podano według kalendarza Imperium.

Historia orków i goblinów[]

ok. -10 000 rok - u zarania dziejów powstaje rasa zielonoskórych, chociaż nikt do końca nie rozumie dlaczego ani w jaki sposób. Orkowi szamani opowiadają legendę o Gorku i Morku, którzy spadli z niebios i zaludnili świat. Pradawni postrzegają orków jako zagrożenie, więc wysyłają saurusów do walki z nimi. Mimo usilnych prób jaszczuroludzie nie są w stanie całkowicie wytępić zielonoskórych.
ok. -1578 rok - grupa łowców niewolników z Naggaroth, znana jako Dzieci Czarnego Lotosu, atakuje Nocne Gobliny z plemienia Czarnych Bruzd. Zdesperowani zielonoskórzy opróżniają zapasy grzybów Szalonego Kapelusznika, karmiąc nimi jaskiniowe zębacze. Mroczne Elfy zostają zmuszone do ucieczki, by uniknąć krwawej masakry, lecz ostatecznie pobudzone stwory zwracają się przeciwko swym panom.
ok. -1500 rok - elfy opuszczają Stary Świat, a królestwa krasnoludów pustoszą trzęsienia ziemi oraz wybuchy wulkanów. Orki i gobliny rozprzestrzeniają się po kontynencie, grabiąc opuszczone miasta elfów i oblegając krasnoludzkie twierdze. Dla krasnoludów rozpoczyna się pięćsetletni okres znany jako Wojny Goblińskie. Zielonoskórzy zdobywają twierdzę Karak Ungor i przemianowują ją na Górę Czerwonego Oka.
ok. -1499 rok - z powodu trzęsienia ziemi dolne poziomy Karak Varn zostają zalane, a krasnoludy muszą radzić sobie z jednoczesnym atakiem skavenów i Nocnych Goblinów. Ostatecznie twierdza upada. Zielonoskórzy nazywają swoje nowe siedlisko Urwiskiem nad Jeziorem. Od tego czasu istoty żyjące w odmętach Czarnej Wody rosną i mutują w niewiarygodnym tempie, przez co brzegi jeziora stają się niezwykle niebezpieczne.
ok. -1498 rok - orczy wódz Argor Pogromca Wrogów zdobywa kopalnie w Ekrundzie i wypiera krasnoludy z Gór Smoczego Grzbietu. Zdobyte ziemie nazywa Górami Krwawego Rogu. W między czasie posterunki na Przełęczy Wściekłego Psa wpadają w łapy zielonoskórych.
ok. -1457 rok - kopalnie złota w Gunbadzie zostają zdobyte przez Nocne Gobliny z plemienia Krwawych Włóczni, które muszą bronić nowo zdobytego terytorium przed goblinami z plemienia Czerwonych Twarzy.
od ok. -1387 do -1367 roku - między krasnoludami a goblinami wybuchają Wojny Srebrnego Szlaku. Tylko jedna na pięć krasnoludzkich karawan bezpiecznie pokonuje pełną zielonoskórych Dolinę Martwej Skały. Góra Srebrnego Szczytu zostaje podbita przez orczego wodza Urka Ponurego Kła, który w hołdzie dla samego siebie nazywa nowe legowisko Górą Ponurego Kła.
od ok. -1250 do -1230 roku - dochodzi do erupcji Góry Grzmotu, co wypiera trolle z ich rodzimych ziem. Dla krasnoludów rozpoczynają się Wojny z Trollami.
ok. -1245 rok - po wielu ciężkich walkach krasnoludy wypierają zielonoskórych z części Gór Krańca Świata i odzyskują władzę nad ziemiami rozciągającymi się od Karak Kadrin do Przełęczy Wściekłego Psa. Nastaje czas odbudowy, lecz wiele twierdz i grobowców pozostaje w ruinie.
ok. -1200 rok - Wielki Nekromanta Nagash buduje twierdzę Nagashizzar. Orki i gobliny uciekają przed nieumarłymi, którzy nękają południe, lecz mimo to wielu ginie.
ok. -1185 rok - Kadrin Czerwonogrzywy, krasnoludzki Kowal Run, gromadzi w Zhufbarze armię, którą prowadzi później do ruin Karak Varn. Dochodzi do wielu bitew z zieloskórymi. W końcu obie strony zostają zmasakrowane przez wygłodniałe beste żyjące w odmętach Czarnej Wody. Mimo to krasnoludy osiągają zwycięstwo i przez lata zamieszkują w nowo zdobytej twierdzy.
ok. -1175 rok - starożytne królestwo Strigos walczy z zieloskórymi o władzę nad tym, co obecnie znamy jako Złe Ziemie. Kadon, nekromanta będący w posiadaniu Korony Nagasha, pomaga ludziom wygnać gobliny z powrotem do Mrocznych Ziem. Dzięki niemu ludzie budują wiele nowych miast, lecz niestety także kurhanów i grobowców.
ok. -1136 rok - Kadrin Czerwonogrzywy, który pomaga przy transporcie rudy gromrilu do Karaz-a-Karak, zostaje zabity nad brzegiem Czarnej Wody przez orków. Ostatnim aktem jego życia jest wyrzucenie do wody swojego runicznego młota tak, aby nie wpadł w ręce wroga. Krasnoludy zostają ponownie wyparte z Karak Varn przez połączony atak zielonoskórych i skavenów.
od ok. -1020 do -1000 roku - horda orków i goblinów odbija Złe Ziemie. Miasta ludzi zostają zniszczone, a Kadon ginie z rąk zielonoskórych. Tajemnicza korona zostaje zabrana na północ przez kilku uczniów nekromanty.
ok. -975 rok - armia krasnoludów, której celem jest odbicie Góry Czerwonego Oka, wpada w zasadzkę w okolicy Karak Kadrin. Większość wojowników ginie w walce, a pozostali rezygnują z dalszych starć. Przez następne lata krasnoludy skupiają się raczej na umocnieniu już posiadanych twierdz, zamiast na odbijaniu kolejnych. Z tego powodu krasnoludzkie kroniki milczą o orkach przez następne stulecia. Wydarzenie, które do tego doprowadziło, zostaje zapamiętane przez krasnoludy jako Bitwa Tysiąca Nieszczęść, lecz zielonoskórzy nazywają ją po prostu „kolejnym smakowitym kąskiem”.
ok. -750 rok - gobliny z plemienia Czerwonych Chmur odkrywają krasnoludzką kopalnię łączącą ich legowisko z Górą Ognia. Dzięki sekretnemu przejściu zdobywają kilka poziomów Karak Azul. Walki goblinów z krasnoludami trwają przez kolejne dziesięć lat.
ok. -740 rok - wewnętrzne waśnie w plemieniu Czerwonych Chmur pozwalają krasnoludom odzyskać całkowitą kontrolę nad Karak Azul. Górskie przejście pozostaje stale chronione, by zapobiec kolejnym atakom goblinów.
ok. -513 rok - upadek Karak Osiem Szczytów. Po ponad dwustu latach walk krasnoludy dowodzone przez króla Lunna wycofują się z obleganej przez zielonoskórych twierdzy. Wkrótce po tym zielonoskórzy wdają się w wojnę ze skavenami, które również najechały Karak Osiem Szczytów.
ok. -469 rok - zielonoskórzy dowodzeni przez wodza Dorka najeżdżają Karak Azgal, lecz ostatecznie porzucają twierdzę, nie będąc w stanie odnaleźć ukrytego skarbca.
ok. -466 rok - trzy lata po opuszczeniu Karak Azgal horda Dorka zdobywa Karak Drazh. Nowe legowisko zostaje okrzyknięte Czarną Skałą. Wszystkie ziemie pomiędzy Przełęczą Wściekłego Psa a Karak Osiem Szczytów wpadają w łapy zielonoskórych.
ok. -370 rok - orczy wódz, Ugrok Podpalacz Bród, prowadzi armię zielonoskórych na Karaz-a-Karak. Wielki Król Logan Dumnobrody wpada w łapy zielonoskórych, lecz ostatecznie hordę udaje się odeprzeć w bitwie nad Czarną Wodą. Nowy wynalazek krasnoludów - armata - przechyla szalę zwycięstwa na ich korzyść.
od ok. -15 do -50 roku - liczne plemiona zielonoskórych opuszczają ziemie leżące na wschód od Gór Krańca Świata.
-1 rok - zielonoskórzy zostają pokonani w bitwie o Przełęcz Czarnego Ognia. Sigmar zasiada na tronie jako pierwszy Imperator.
od 475 do 500 roku - horda orków najeżdża Tileę, niszcząc wiele miast. Ostatecznie orkowie zostają odparci, lecz kilka plemion znajduje schronienie w górach Apuccini.
577 rok - Bretończycy walczą z plemionami orków, które przybyły z Gór Szarych i gór Apuccini. Orczy wodzowie oferują pokój w zamian za złożenie hołdu, lecz ich oferta zostaje odrzucona. Przez następne 400 lat Bretończycy toczą niekończącą się wojnę z zieloskórymi.
977 rok - Gilles le Breton odbija krainy leżące na zachód od Gór Szarych i wypędza zielonoskórych z leśnych ostępów. Powstaje królestwo Bretonii.
od 1115 do 1140 roku - leśne gobliny wyłaniają się z lasów, by walczyć ze skavenami o resztki trawionego zarazą Imperium. Wszystkie ludzkie osady w pobliżu Czarnej Jamy, świętego sanktuarium zielonoskórych, zostają zrównane z ziemią. Ci, którzy zdołali uciec, opowiadają później o pająkach wielkości domu.
1142 rok - Guillaume, trzeci król Bretonii, rozbija hordę orków w bitwie pod Armandur, wpędzając zielonoskórych z północnej Bretonii.
1452 rok - Błędni Rycerze z Bretonii toczą bitwę z orkami nad brzegiem Krwawej Rzeki. Powstaje wiele twierdz i zamków, które mają powstrzymać ekspansję plemion zielonoskórych ze Złych Ziem. W ten sposób powstają Księstwa Graniczne.
1705 rok - Gorbad Żelazny Pazur pokonuje Kruszyciela Zogotha, jednocząc plemię Żelaznych Pazurów z plemieniem Złamanych Zębów. Ich siedzibą staje się Żelazna Skała.
od 1707 do 1712 roku - Gorbad Żelazny Pazur, okrzyknięty najpotężniejszym wodzem wszechczasów, prowadzi hordę zielonoskórych na Imperium. Averland i Kraina Zgromadzenia zostają zdewastowane, a Averheim i Nuln zdobyte oraz splądrowane. W bitwie o Koronę Sollandu ginie Eldred, książę Sollandu. Jego Runiczny Kieł zostaje skradziony, a z samej prowincji zostają jedynie ruiny. Niedługo później Gorbad zostaje ciężko ranny w bitwie pod Grunbergiem, lecz mimo to osiąga zwycięstwo i wyrusza w stronę Altdorfu.
1712 rok - rozpoczyna się oblężenie Altdorfu, a Imperator Sigismund zostaje zabity przez atak wywerny. Rana Gorbada osłabia go coraz bardziej, a oblężenie przeciąga się, sprawiając, że wielu orków opuszcza hordę, by szukać łatwiejszych zwycięstw. W końcu dochodzi do odwrotu. Gorbad jest widziany po raz ostatni, gdy toczy bitwę z krasnoludami z Gór Krańca Świata, które zgromadziły swoje siły na Przełęczy Czarnego Ognia.
2201 rok - król Louen Zabójca Orków ogłasza wojnę rycerską przeciwko zieloskórym. Przez następne stulecia orkowie są stopniowo wypierani z Bretonii, aż ostatecznie muszą kryć się w górach i lasach, by nie wpaść na coraz liczniejsze oddziały rycerzy.
2205 rok - krasnoludy i gobliny spotykają się w bitwie pod Czarnymi Wodospadami. W starciu ginie zarówno Wielki Król Alrik, jak i gobliński wódz Gorkil Wybite Oko. Sama bitwa kończy się ucieczką zielonoskórych i zwycięstwem krasnoludów.
2302 rok - Wielka Wojna z Chaosem. Wiele plemion zielonoskórych zostaje wypartych ze swoich ziem. Niektóre walczą po stronie Chaosu, lecz zdecydowana większość stawia opór najeźdźcy z północy.
2401 rok - oblężenie Monte Castelo. Zaledwie pięciuset najemników wstrzymuje hordę dziesięciu tysięcy orków. W tym samym roku dochodzi także do rozbicia hordy słynnego Gutstompa.
od 2420 do 2424 roku - Grom Brzuchacz z Mglistej Góry sięga po władzę i prowadzi liczne ataki na krasnoludy i Imperium. Ostatecznie buduje wielką flotę i wypływa w kierunku Ulthuanu. Pustoszy ziemie elfów, lecz ostatecznie jego armia zostaje rozbita w bitwie pod Tor Yvresse przez księcia Elthariona. Dalsze losy Groma nie są znane.
2470 rok - gobliński wódz Boggrub Kąsacz Nóg prowadzi plemię Złamanych Nosów przeciwko krasnoludom z Karak Azul. Udaje mu się przejąć wiele maszyn oblężniczych, których używa później podczas plądrowania Gór Krańca Świata i Averlandu.
od 2473 do czasów współczesnych - król Belegar, potomek króla Lunna, wykorzystuje waśnie między skavenami a Nocnymi Goblinami, by odbić Karak Osiem Szczytów. Ostatecznie krasnoludy umacniają się w starej cytadeli, lecz kończą oblężone przez skaveny i plemię Krwawego Księżyca pod wodzą Skarsnika.
2488 rok - bitwa o Przełęcz Śmierci. Bretończycy pokonują hordę orków pod wodzą Morgluma Łamacza Karków. Do historii przechodzą słowa orczego wodza poprzedzające bitwę: „Przekażcie natychmiast swojemu królowi: wschód należy do orków, wschód należy do Morgluma, wschód jest zielony!”.
2498 rok - Bitwa z Paszczami. Skarsnik szykuje zasadzkę na armię krasnoludów, która przekracza Przełęcz Wściekłego Psa. Gorfang Gnijące Trzewia, wódz zielonoskórych z Czarnej Skały, traci oko w ogniu bitwy. Między Skarsnikiem a Gorfangiem zawiązuje się luźny sojusz.
od 2500 do 2510 roku - orczy wódz Gnaskrak przez lata szaleje ze swoją hordą po Górach Krańca Świata, grożąc nawet zdobyciem samej stolicy krasnoludów. Swój sukces zawdzięcza Gitilli Łowczyni, która opuszcza go jednak przez jego porażką w bitwie o Wąwóz Złamanej Nogi (2510).
2503 rok - Gorfang Gnijące Trzewia prowadzi nieudany szturm na Barak Varr. Później łączy siły z orczymi i goblińskimi plemionami pod wodzą Morgluma Łamacza Karków, by z zaskoczenia najechać Karak Azul. Krewni tamtejszego króla zostali pojmani i uwięzieni w lochach na Czarnej Skale. Jedynie syn władcy, Kazrik, nie wpada w niewolę, lecz zamiast tego zostaje pozbawiony broni i przybity ostrzami do tronu swojego ojca. Chociaż Kazrikowi udaje się przeżyć to traumatyczne doświadczenie, nigdy już nie wraca do pełni zdrowia.
2510 rok - plemię Nocnych Goblinów pod wodzą Spinna Dźgacza niszczy wiele gospodarstw i mniejszych osad wokół Middenheim. Gobliny zostają pokonane przez Middenmarszałka Kurta Helborga, który niszczy ich armię za pomocą czołgu parowego przysłanego prosto z Nuln.
2511 rok - leśne gobliny niszczą imperialne miasto Glumhof, a na jego ruinach stawiają ogromny totem z czaszek swoich ofiar.
od 2512 do 2515 roku - zachęcony przez głosy w swojej głowie Azhag Rzeźnik prowadzi swoją hordę na północne Imperium. Odnosi liczne zwycięstwa, w tym podczas słynnej bitwy o Wzgórze Rzeźnika, lecz ostatecznie zostaje zabity w bitwie pod Osterwaldem przez Wernera von Kriegstadta, Wielkiego Mistrza z Zakonu Rycerzy Pantery.
2518 rok - Czarna Jama, siedziba leśnych goblinów, zostaje najechana przez armię Imperium. Dochodzi do bitwy o Drakwald.
2518 - trzecia bitwa o Przełęcz Czarnego Ognia. Horda pod wodzą Worgaza Żelaznej Szczęki dociera do Przełęczy Czarnego Ognia. Marius Leitdorf, książę Averlandu, ginie w walce, lecz Imperator Karl Franz przybywa z odsieczą, pokonując Worgaza i zmuszając zielonoskórych do odwrotu.
od 2521 do czasów współczesnych - Skarsnik przygotowuje plemię Krzywego Księżyca do odbicia Karak Osiem Szczytów z łap krasnoludów i skavenów. Grimgor Żelaznoskóry pokonuje skaveny pod Górą Czerwonego Oka, by następnie poprowadzić swoją hordę w świat ku nowym podbojom.

Pomysły na przygody[]

Historia zielonoskórych składa się w głównej mierze z podbojów. Uczeni z Uniwersytetu w Altdorfie pragną dowiedzieć się, czy wśród orków i goblinów zachowały się podania dotyczące czasów pokoju. Awanturnicy, którzy podejmą się tego niebezpiecznego i odrobinę niedorzecznego zadnia, dotrą do niewielkiego plemienia Poobijanych Kości. Tamtejsi orkowie są bardziej skorzy do rozmów, chociaż wciąż łatwo wywołać w nich wybuchy gniewu. Poszukiwacze przygód mogą usłyszeć legendę o powstaniu zielonoskórych, a także kilka innych opowieści. Jedna z nich odnosi się do „smacznych, zielonych kamieni pod siedzibą plemienia”. Wygląda na to, że żywienie się spaczeniem wpłynęło na inteligencję zielonoskórych, delikatnie zmniejszając ich agresywność i zwiększając inteligencję. Pytanie brzmi, co zrobią awanturnicy, gdy już poznają prawdę?
Wiele legowisk zielonoskórych to w rzeczywistości dawne krasnoludzkie twierdze. Krasnoludy wciąż próbują je odbić, lecz wraz z upływem lat jest ich coraz mniej. Z tego powodu czasami korzystają ze wsparcia ludzkich najemników w walce z orkami, chociaż cierpi na tym ich duma. Awanturnicy mają możliwość wykazania się w boju, lecz prawdziwe wyzwanie rozpocznie się dopiero, gdy w tunelach pod twierdzą natkną się na starożytną mapę. Wskazuje ona ukryty tunel, o którym wszyscy zdążyli już zapomnieć. Prowadzi on prosto do sali tronowej, z której można uderzyć bezpośrednio w niczego niespodziewających się zielonoskórych. Czy poszukiwacze przygód zdołają odwrócić losy wojny, a może to wszystko jest wyjątkowo przemyślaną pułapką?
Imperium dzieli z zieloskórymi długą historię wojen. By zapobiec kolejnemu najazdowi ze strony orków, czarodzieje z Kolegium Niebios odprawili potężny rytuał, sięgając tym samym w przyszłość. Poznali w ten sposób imię i siedzibę orka, który pewnego dnia zjednoczy plemiona zielonoskórych, aby na ich czele najechać Imperium. Wysłano już kilka grup awanturników, aby odnaleźli niemowlę i zapobiegli, by wypełniło się jego mroczne przeznaczenie. Czy poszukiwacze przygód zdołają zabić bezbronne dziecko? A może znajdą inne rozwiązanie?

Źródła[]

Warhammer Armies: Orcs & Goblins (edycja 8)
Warhammer Armies: Orcs & Goblins (edycja 7)
Warhammer Armies: Orcs & Goblins (edycja 4)
Warhammer Fantasy Battles: Rulebook (edycja 8)
Warhammer Armies: Daemons of Chaos (edycja 8)