Księga Dni

„

Od tak dawna toczymy boje z Mrocznymi Elfami, że walka z nimi zaczęła definiować nas i całą naszą historię. Czasami zastanawiam się, jak wyglądałby Ulthuan, gdyby pozwolono Malekithowi zasiąść na tronie. Czasami myślę sobie, że wtedy byłby o wiele lepszym miejscem.

— Teclis, Mistrz Wiedzy.

”

Księga Dni zawiera pełną historię elfiego ludu, na której oparte są wszystkie inne opowieści elfów. Jej pierwsze rozdziały zostały spisane za czasów króla Bel-Korhadrisa przez Mistrzów Wiedzy z Wieży Hoeth.

Zasada wieków[]

Elfy postrzegają czas w inny sposób niż ludzie i krasnoludy. Żyją tak długo, że nie dzielą swojej historii na wieki ani tysiąclecia, zamiast tego poszczególne epoki przypadają na panowanie konkretnego Króla Feniksa.

Kalendarz elfów[]

Kalendarz elfów, podobnie jak ludzi, dzieli się na cztery pory roku - Mróz, Deszcz, Słońce i Burzę. W kronikach elfy najpierw wspominają o panującym Królu Feniksie, potem podają rok, porę roku i wreszcie dzień (choć te dwie ostatnie informacje rzadko pojawiają się nawet w księgach historycznych). Zapis „V, 140, 3, 90” oznacza zatem dziewiędziesiąty dzień pory Słońca, sto czterdziestego roku panowania króla Caradryela Rozjemcy. Zgodnie z tradycją, zanim na tronie zasiądzie nowy władca, musi on odczekać rok od śmierci poprzedniego. Ten „pusty rok” jest w kalendarzu uważany za ostatni rok panowania zmarłego króla.

Nie ma żadnych informacji o systemie kalendarzowym używanym przed panowaniem Aenariona (dzień, w którym wkroczył on w Płomień Asuryana, traktowany jest jako pierwszy rok jego rządów). Wiadomo jedynie, że obliczanie czasu było w jakiś sposób związane z rządami kolejnych Wszechkrólowych.

Kalendarium[]

Złoty Czas[]

Złoty Czas, znany również jako Panowanie Jednego Tronu, nie jest wspominany w kronikach Królów Feniksów. W tamtym okresie Wszechkrólowe rządziły Ulthuanem ze swojego tronu w Avelornie, a elfi poszukiwacze przygód badali resztę świata. Niewiele zapisków przetrwało z tamtych dni. Zakończyły się one wraz z pierwszą inwazją Chaosu i latami strachu, które nadeszły zaraz potem.

I: Aenarion Obrońca (od -4500 do -4420 roku KI)[]

I, 1 (-4500) - Aenarion wstępuje w Święty Płomień, a następnie broni Sanktuarium Asuryana przed pierwszą inwazją Chaosu.
I, 2 (-4498) - Aenarion przybywa do Caledoru i zostaje ogłoszony wybrańcem Asuryana przez Caledora Pogromcę Smoków. Wielki Smok Indraugnir zostaje jego wierzchowcem. Obaj lecą do Kowadła Vaula, gdzie Aenarion otrzymuje Smoczy Pancerz oraz magiczne ostrza, które przekazuje najpotężniejszym elfim rodom. Teoretycznie w dzisiejszym Ultuanie tytuł księcia należy się każdemu, kto może pochwalić się posiadaniem tego wspaniałego oręża.
I, 3 (-4497) - wojna z Chaosem nabiera rozpędu, gdy elfi Jeźdźcy Smoków podejmują się walki z wrogiem.
I, 21 (-4479) - siły Chaosu zostają na chwilę odepchnięte, a Ulthuan ma czas, by odetchnąć. Aenarion żeni się z Wszechkrólową Astarielle. Ma z nią dwójkę dzieci - Yvraine i Moreliona.
I, 30 (-4470) - armia Chaosu atakuje Avelorn. Wszechkrólowa zostaje zamordowana. Większość myśli, że ten sam los podzieliły jej dzieci. W rzeczywistości są one pod opieką drzewca Dębowego Serca. Opętany żalem Aenarion wyrusza na Zniszczoną Wyspę i zabiera miecz z ołtarza Khaina. Dzięki tej broni staje się niepokonany w boju.
I, 39 (-4461) - Aenarion ratuje czarodziejkę Morathi przed wyznawcami Slaanesha. Oboje zakładają dwór w Nagarythe.
I, 40 (-4460) - Caledor Pogromca Smoków odkrywa, że jedynym sposobem na powstrzymanie Chaosu jest zniszczenie Wiatrów Magii. Przystępuje do naprawy i rozbudowy sieci kamiennych obelisków, która obejmuje Ulthuan od zarania dziejów.
I, 42 (-4458) - narodziny Malekitha. Morathi wyznacza go na spadkobiercę tronu Aenariona. Widząc piękno fortecy Nagarythe, przewiduje swojemu synowi długie i chwalebne życie.
I, 79 (-4421) - w trakcie bitwy na Wyspie Umarłych Caledor Pogromca Smoków tworzy Wielki Wir, który wypędza demony ze świata żywych. Aenarion Obrońca otrzymuje śmiertelną ranę i udaje się na Zniszczoną Wyspę, by odłożyć Miecz Khaina z powrotem na ołtarz. Jego ciało nigdy nie zostaje odnalezione.

II: Bel Shanaar Odkrywca (od -4419 do -2750 roku KI)[]

II, 1 (-4419) - koronacja Bel Shanaara doprowadza do zakończenia wojny z Chaosem. Nastaje czas odbudowy. Tiranok staje się najważniejszym królestwem na Ulthuanie.
II, 255 (-4164) - powstają pierwsze elfie kolonie na wschodnim wybrzeżu Starego Świata. Malekith pokonuje orczego wodza Gritoka Czerwonego Kła i ratuje miasto Athel Toralien od zagłady.
II, 1000 (-4319) - kult Przyjemności rozprzestrzenia się na Nagarythe i całym Ulthuanie.
II, 1580 (-2839) - Bel Shanaar odwiedza krasnoludzką twierdzę Karaz-a-Karak i zawiera przysięgę wiecznej przyjaźni między elfami a krasnoludami. Malekhit zostaje ambasadorem na dworze Wielkiego Króla. Jego zdolności dyplomatyczne okazują się nieocenione.
II, 1630 (-2789) - Malekhit wyrusza w wielką podróż po świecie, by szukać pradawnych artefaktów.
II, 1644 (-2775) - na północnych pustkowiach Malekhit odkrywa starożytne miasto Vorshgar. Znajduje tam Żelazny Diadem.
II, 1645 (-2774) - Malekith powraca na Ulthuan, by zwalczyć kult Zbytków. Potępia własną matkę jako zdrajczynię elfiej rasy.
II, 1630 (-2750) - masakra w Sanktuarium Asuryana. Bel Shanaar zostaje zamordowany przez Malekitha, który wstępuje w Święty Płomień i zostaje przez niego straszliwie okaleczony. W tym samym roku skrytobójcy próbują zamordować następcę Bel Shanaara. Zostaje on uratowany przez łowców z Chracji, którzy tworzą od tego czasu elitarną Gwardię Białych Lwów.

III: Caledor Pogromca (od -2749 do -2199 roku KI)[]

III, 1 (-2749) - koronacja Caledora. Malekhit ucieka do Nagarythe. Na Ulthuanie wybucha wojna domowa. Brat zwraca się przeciwko bratu, a kult Przyjemności tylko podsyca konflikt.
III, 4 (-2745) - bitwa na Mrocznych Mokradłach.
III, 10 (-2739) - część czarodziejów z Saphery buntuje się i dołącza do Malekhita. Hotek, zdradziecki kapłan Vaula, kradnie święty młot z Kuźni Vaula i ucieka do Nagarythe.
III, 13 (-2736) - Malekhit przywdziewa Zbroję Nocy i przyjmuje tytuł Wiedźmiego Króla. Wojna domowa staje się jeszcze bardziej zaciekła.
III, 25 (-2724) - Caledor pokonuje Wiedźmiego Króla w bitwie pod Maledorem. Malekhit ucieka i wprowadza w życie swój przebiegły plan.
III, 26 (-2723) - Rozbicie. W wyniku bluźnierczych zaklęć Wiedźmiego Króla północny Ulthuan zostaje zatopiony. Poplecznicy Malekhita wyruszają na północ na Czarnych Arkach, by założyć własne królestwo, które nazywają Naggaroth. Wysokie Elfy nie są w stanie ich powstrzymać. Tiranok zapada się pod falami, a ogrom uwolnionej mocy pustoszy kontynent. Elfy zaczynają odbudowywać swoje królestwo. Kontakt ze Starym Światem zostaje przerwany.
III, 119 (-2630) - Mroczne Elfy, jak nazywają siebie teraz zwolennicy Malekitha, powracają na Ulthuan i wznawiają działania wojenne. Caledor zbiera wojska do obrony. Zleca także budowę ufortyfikowanych bram na północnych przełęczach.
III, 150 (-2599) - budowa Bramy Gryfa, zwanej również Niezdobytą Fortecą, zostaje ukończona. Stanowi ona pierwszą z wielu twierdz, które będą bronić Ulthuanu przed światem zewnętrznym. Wojska Malekitha wciąż próbują zdobyć Ulthuan i odbić Sanktuarium Khaina, lecz Wysokie Elfy nieprzerwanie stawiają opór.

IV: Caledor II Wojownik (od -2198 do -1600 roku KI)[]

IV, 1 (-2198) - Wysokim Elfom udaje się wywalczyć chwiejny pokój. Ci, którzy przetrwali walki w Tiranoku, przystępują do odbudowy królestwa. Elfy z Nagarythe, zwanego teraz Krainą Cieni, porzucają cywilizację na rzecz życia w wędrownych plemionach.
IV, 10 (-2188) - udaje się ponownie nawiązać kontakt z krasnoludami ze Starego Świata. Mają miejsce pierwsze wyprawy handlowe.
IV, 193 (-2005) - Mroczne Elfy przeprowadzają liczne ataki na krasnoludzkie karawany.
IV, 198 (-2000) - Caledor II uparcie ignoruje skargi krasnoludów. Elfy cieszą się coraz mniejszą sympatią w Starym Świecie.
IV, 201 (-1997) - wybucha Wojna o Brodę. Wyczerpuje ona siły obu imperiów i prowadzi do wieków nieustannych waśni. Walki nie są regularne, lecz mimo to nie ustają przez wiele stuleci.
IV, 224 (-1974) - Caledor II zabija Snorriego Półrękiego, syna króla Gotreka. Po tym zwycięstwie opuszcza Stary Świat i powraca na Ulthuan.
IV, 230 (-1968) - Morgrim, kuzyn Snorriego, zabija Imladrika, brata Caledora II.
IV, 250 (-1948) - krasnoludy niszczą elfią kolonię Athel Maraya.
IV, 596 (-1602) - Caledor II wraca do Starego Świata, by osobiście nadzorować wyprawę przeciwko krasnoludzkiemu królowi.
IV, 597 (-1601) - Caledor II zostaje zabity przez Gotreka Łamacza Gwiazd. Tym samym Korona Feniksa wpada w ręce nieprzyjaciela. Po tym zwycięstwie krasnoludy wycofują się w góry i odmawiają dalszej walki. Gdy Król Feniks umiera, do elfów dociera wieść, że Malekith ponownie najechał Ulthuan.

V: Caradryel Rozjemca (od -1599 do -997 roku KI)[]

V, 1 (-1599) - dwie Czarne Arki, Cytadela Zachwycającego Potępienia i Jadeitowy Pałac Bólu, przybywają na północny kraniec Ulthuanu, by rozpocząć budowę twierdzy Anlek. Przez następne sto lat Mroczne Elfy będą przeprowadzać wszystkie swoje ataki właśnie stamtąd.
V, 10 (-1589) - Caradryel rozkazuje Wysokim Elfom opuścić Stary Świat, by skupić się na pokonaniu nowego zagrożenia. Osłabieni przez długą wojnę z krasnoludami mieszkańcy Ulthuanu z ledwością stawiają opór żołnierzom Malekitha.
V, 17 (-1582) - Aevin Opiewający Cierń próbuje zapanować nad Wiatrem Ghyran, lecz w wyniku błędu sam zmienia się w roślinę.
V, 98 (-1501) - ostatnie oddziały Wysokich Elfów opuszczają Stary Świat. Część ignoruje rozkazy i nie wraca do domu. W ten sposób powstaje królestwo Athel Loren.
V, 102 (-1497) - Caradryel nakazuje ciągłe wymiany oddziałów między fortecami, tak by garnizony na przełęczach były zawsze w pełni sił. Wojna z Mrocznymi Elfami staje się coraz bardziej zaciekła.
V, 602 (-997) - Caradryel jako pierwszy Król Feniks umiera w spokoju we własnym łóżku.

VI: Tethlis Zabójca (od -996 do -692 roku KI)[]

VI, 3 (-993) - pierwsze smoki zapadają w swój długi sen.
VI, 5 (-991) - na Ulthuanie zostają wprowadzone obowiązkowe szkolenia wojskowe dla Wysokich Elfów.
VI, 10 (-986) - Tethlis zarządza Oczyszczenie, czyli zbrojną wyprawę na północ, której celem jest wyparcie Mrocznych Elfów z Ulthuanu.
VI, 50 (-946) - armia Mrocznych Elfów dociera do Bramy Gryfa, ale wpada tam w zasadzkę. Ci, którzy przeżyli pogrom, wracają do twierdzy Anlek.
VI, 74 (-922) - bitwa o Szary Kanion. Mroczne Elfy wpadają w zasadzkę, gdy ukrywają się w Krainie Cieni.
VI, 167 (-829) - Alaesir Szary Świt rozprasza magię trzymającą Aevina w formie rośliny. Obaj czarodzieje zaczynają produkować wino, które staje się niezwykle popularne na Ulthuanie.
VI, 219 (-777) - skrytobójcy z Naggaroth atakują Tethlisa Zabójcę w pobliżu Bramy Feniksa. Królowi i jego strażnikom udaje się odeprzeć atak.
VI, 264 (-732) - w desperackiej próbie wygrania wojny Wiedźmi Król przeprowadza swoje wojska przez Krainę Cieni w samym środku zimy. Mroczna Magia chroni elfy przed zgubnym wpływem mrozu. Następują najbardziej zaciekłe walki, jakie widział Ulthuan. Wiele twierdz Wysokich Elfów upada. Dochodzi do niesławnego oblężenia Tor Lehan. Straty są ogromne po obu stronach.
VI, 300 (-696) - twierdza Anlek zostaje zdobyta. Wysokie Elfy burzą ją, nie pozostawiając nawet fundamentów. Ołtarz Khaina zostaje wrzucony do morza.
VI, 303 (-693) - flota Wysokich Elfów wyrusza w stronę Naggaroth. W pobliżu Zniszczonej Wyspy ma miejsce bitwa na falach. Pokonane Wysokie Elfy uciekają na Ulthuan. Tethlis umiera w Sanktuarium Khaina. Jego śmierć owiana jest nimbem tajemnicy.

VII: Bel-Korhadris, Uczony Król (od -690 do 498 roku KI)[]

VII, 11 (-679) - powstają fundamenty Białej Wieży Hoetha. Następuje najdłuższy okres pokoju w dziejach Ulthuanu.
VII, 400 (-290) - pierwsi Mistrzowie Wiedzy przybywają do nieukończonej jeszcze Wieży Hoetha. W jej cieniu powstaje wielkie miasto czarodziejów i uczonych.
VII, 1187 (497) - budowa Białej Wieży zostaje ukończona. Powstaje Zakon Mistrzów Miecza.

VIII: Aethis Poeta (od 499 do 1120 roku KI)[]

VIII, 16 (515) - artyści i poeci gromadzą się na dworze Aethisa w Sapherze.
VIII, 107 (606) - budowa pomnika przy Bramie Gryfa zostaje ukończona. Jego sylwetka wzbudza strach w sercach Mrocznych Elfów. Pomnik stanowi hołd dla tych, którzy poświęcili życie, walcząc w obronie Ulthuanu.
VIII, 116 (619) - bitwa o Górę Ognistego Serca.
VIII, 182 (681) - morderstwa i porwania stają się coraz częstsze na Ulthuanie. Aethis rozkazuje swoim szpiegom, by rozpoczęli śledztwo.
VIII, 200 (699) - ambasadorzy Króla Feniksa przybywają do Kataju. Wracają obładowani jedwabiami, przyprawami i jadeitem. Handel między wschodem a zachodem rozkwita.
VIII, 203 (702) - port w Lothern gwałtownie się rozwija. Kult Przyjemności powraca, choć tym razem działa w ukryciu. Mistrzowie Miecza z Wieży Hoetha toczą sekretną wojnę z kultem.
VIII, 255 (754) - statki Mrocznych Elfów wyruszają w świat. Całe plemiona są niewolone i zabierane w łańcuchach do Naggaroth.
VIII, 498 (997) - Mistrz Miecza o imieniu Celedrin demaskuje kult Przyjemności w Lothern. Piętnastu kultystów ginie w walce, a reszta poddaje się. Wszyscy zostają aresztowani i skazani na śmierć.
VIII, 621 (1120) - Aethis zostaje zamordowany przez swojego doradcę będącego w sekrecie członkiem kultu Zbytków.

IX: Morvael Porywczy (od 1121 do 1502 roku KI)[]

IX, 2 (1122) - zbrojna wyprawa Wysokich Elfów do Naggaroth zostaje powstrzymana przez hordę odurzonych niewolników.
IX, 10 (1131) - Mroczne Elfy odbudowują twierdzę Anlek w Krainie Cieni.
IX, 12 (1133) - oblężenie Bramy Gryfa. Morvael mianuje Mentheusa z Caledoru swoim generałem. Zostaje wprowadzona obowiązkowa służba wojskowa, co ostatecznie przynosi Ulthuanowi wielkie korzyści.
IX, 20 (1141) - oblężenie Bramy Gryfa wciąż trwa. Twierdzy strzeże potrójna linia murów i liczne machiny wojenne.
IX, 25 (1146) - Mroczne Elfy zostają przepędzone spod Bramy Gryfa przez Mentheusa, który sprowadza armię włoczników i łuczników z Chracji.
IX, 82 (1203) - Wysokie Elfy budują Twierdzę Świtu na Południowych Ziemiach.
IX, 93 (1214) - bitwa Płonącego Sztandaru.
IX, 97 (1218) - Wysokie Elfy buduję Twierdzę Zmierzchu na południowym krańcu Lustrii.
IX, 380 (1501) - Mentheus ginie w bitwie o twierdzę Anlek. Jego smok, Nocny Szpon, wpada w szał i samotnie atakuje Naggaroth. Pełny żalu Morvael wkracza w Święty Płomień, popełniając rytualne samobójstwo.

X: Bel-Hathor Mędrzec (od 1503 do 2162 roku KI)[]

X, 200 (1703) - mają miejsce pierwsze norsmeńskie rajdy na Ulthuan. Magnus Szalony oblega Lothern, chociaż dysponuje zaledwie dwustoma ludźmi. Nie ma żadnych szans w starciu z dziesięcioma tysiącami elfich żołnierzy, lecz mimo to przystępuje do ataku.
X, 400 (2001) - aby powstrzymać dalsze ataki Norsmenów na Ulthuan, czarodzieje z Saphery tworzą magiczną mgłę, która ma chronić wschodniego wybrzeża. Bel-Hathor wydaje edykt, w którym zakazuje ludziom wkraczać do królestw elfów.
X, 498 (2033) - książę Finubar wyrusza do Starego Świata i trafia do portu LʼAnguille. Prowadzi rozmowy handlowe z władzami Bretonii, Imperium, a nawet krasnoludów.
X, 530 (1903) - Finubar dociera do Athel Loren i dowiaduje się o istnieniu Leśnych Elfów.
X, 548 (2051) - Finubar wraca do Lothern i przekonuje Bel-Hathora do ponownego otwarcia granic. Handel ze Starym Światem znacząco zwiększa bogactwo Ulthuanu.

XI: Finubar Żeglarz (od 2163 roku KI do chwili obecnej)[]

XI, 10 (2173) - demon N'Kari rzuca cień strachu na Ulthuan. Mistrzowie Wiedzy z Białej Wieży twierdzą, że jego celem jest ostateczne zniszczenie następców Aenariona. Demon zostaje jednak pokonany w Sanktuarium Asuryana, a ci, którzy przetrwali starcie, opowiadają później o niezwykłej odwadze księcia Tyriona i Teclisa.
XI, 78 (2241) - bitwa o Błyszczącą Grań.
XI, 90 (2253) - Rzeź na Posępnej Polanie.
XI, 97 (2260) - bitwa na Lamentujących Mokradłach.
XI, 118 (2281) - admirał Aislinn wspomaga króla Grundadrakka z Barak Varr w walce z zielonoskórymi dowodzonymi przez wodza Gutrippa, który poprowadził swoją hordę na Czarną Zatokę. Połączone siły Gwardii Morskiej z Lothern i krasnoludzkich tarczowników są niepowstrzymane. Niestety waśnie pomiędzy rasami doprowadzają do szybkiego rozpadu sojuszu. Po rozgromieniu orków krasnoludy zaczynają rozpamiętywać stare urazy, a elfy wymieniają się między sobą historiami o barbarzyńskich, krasnoludzkich zwyczajach.
XI, 138 (2301) - Wszechkrólowa zostaje otruta smoczokłosem przez Uriana Zatrute Ostrze. Tymczasem czarodzieje z Ulthuanu wyczuwają, że Wiatry Magii wieją mocniej niż zwykle. Bliźnięta Tyrion i Teclis powracają w Lustrii z legendarnym Słonecznym Kłem.
XI, 138 (2301) - ma miejsce Wielka Wojna z Chaosem. Mroczne Elfy najeżdżają Ulthuan wraz ze sprzymierzoną armią demonów. Wszechkrólowa zostaje uratowana przez księcia Tyriona. Teclis wykuwa swój miecz i opuszcza Białą Wieżę. Wiedźmi Król zostaje pokonany w bitwie o równinę Finuval. Teclis wraz z Yrtle'em i Finreirem wyrusza do Starego Świata, by wspomóc Magnusa Pobożnego w walce z Chaosem.
XI, 140 (2303) - Mroczne Elfy zostają odepchnięte z Ultuanu po dwóch latach nieustających walk.
XI, 141 (2304) - zwycięstwo u bram Kislevu. W długiej i straszliwiej bitwie hordy Chaosu zostają ostatecznie rozbite i przepędzone z powrotem na północ przez Magnusa Pobożnego.
XI, 142 (2305) - Teclis zakłada Kolegia Magii w Altdorfie.
XI, 144 (2307) - skrytobójcy z Naggaroth pod dowództwem Gloreira przeprowadzają zamach na Króla Feniksa. Finubar zostaje uratowany przez Gwardię Białych Lwów dowodzoną przez Korhila. Wszyscy zamochowcy giną w bitwie, która rozgrywa się na dachach miasta.
XI, 163 (2326) - Teclis powraca na Ulthuan i obejmuje stanowisko Wielkiego Mistrza Wiedzy.
XI, 170 (2333) - bitwa na Cichych Polach.
XI, 176 (2339) - bitwa o Tor Dranii.
XI, 177 (2340) - Tyrion wyznacza księżniczkę Eldyrę na swoją następczynię.
XI, 181 (2344) - Grabież Marienburga.
XI, 188 (2358) - Imrik z Caledoru zwołuje Wielką Radę, chcąc zgromadzić Smocze Książęta i przebudzić stare smoki. Przysięga, że przywróci Ulthuanowi dawną chwałę, choćby musiał przepłacić to życiem. Przez następne miesiące w Kuźni Vaula powstają wspaniałe smocze siodła i pancerze, a same smoki budzą się ze swojego wielowiekowego snu. Liczne Wysokie Elfy opuszczają bezpieczny Ulthuan, by bronić swojej ojczyzny. Niektórzy wojownicy zmierzają ku bramom na przełęczach, inni ku Zewnętrznym Królestwom. Duża część wsiada na okręty, by bronić elfich kolonii na południu. Bez względu na to, co przyniosą następne lata, książę Caledor jest gotowy, by się z tym zmierzyć.
XI, 192 (2362) - flota Wysokich Elfów pod dowództwem Ethelisa Białego pokonuje Norsmenów, którzy zajęli Marienburg. Handel między Ulthuanem a Marienburgiem odradza się.
XI, 203 (2366) - pradawna chimera, zwana Czarnym Kłem, schodzi z gór Annulii i szaleje po Avelornie. Setki mantikor, harpii i innych besti podąża za nią. Strażnicy Avelornu i gwardziści Wszechkrólowej walczą dzielnie, lecz każdego pokonanego stwora zastępują dwa następne. Zagrożenie mija dopiero wtedy, gdy Wszechkrólowa zabija samego Czarnego Kła, spalając go białym, magicznym płomieniem.
XI, 211 (2374) - Szaleństwo Sigvalda.
XI, 221 (2384) - Caradryan z Eataine zostaje mianowany nowym kapitanem Gwardii Feniksa. Moraelir, poprzedni kapitan, odsuwa się w cień zgodnie z wolą Finubara.
XI, 236 (2399) - Inwazja na Eataine.
XI, 250-300 (2413 do 2463) - trwają wyprawy wojenne, których celem jest odbicie Krainy Cienia.
XI, 254 (2417) - admirał Aislinn zostaje znaleziony na wybrzeżu Eataine. Sześć miesięcy przedtem został śmiertelnie zraniony i zepchnięty do morza przez Lokhira Fellhearta, korsarza z Naggaroth. Mimo to Aislinn nie ma na sobie żadnej blizny ani nie pamięta, co się z nim działo przez ostatnie miesiące. Zostaje okrzyknięty Wybrańcem Mathlanna. Powszechnie uważa się, że tylko bóg mórz mógł uratować admirała przed śmiercią w morskich odmętach.
XI, 255 (2418) - oblężenie Couronne.
XI, 260-262 (2423-2425) - Eltharion, syn księcia Moraniona, prowadzi śmiały atak na samo Naggarond. Wiele pomniejszych twierdz zostaje zniszczonych, a tysiące Mrocznych Elfów traci życie. Łupieżcy z Ellyrion łączą siły z Wojownikami Cienia, polując na wrogich posłańców i siejąc strach w granicach Naggaroth. Gdy armia Elthariona dociera do stolicy Mrocznych Elfów, najodważniejsi z żołnierzy w przebraniu wkraczają do miasta, by otworzyć bramy od środka. Wysokie Elfy przeprowadzają szturm i bez cienia litości mordują każdego, kto wejdzie im w drogę. Niestety zwycięstwo zostaje okupione straszliwą ceną. Eltharion zostaje raniony zatrutym ostrzem, a jego życie staje na krawędzi. Wszystko wskazuje na to, że podzieli los tych, którzy również ośmielili się podnieść rękę na Wiedźmiego Króla. Jego sukces stanowi przy tym niewielkie pocieszenie.
XI, 262 (2425) - Grom Brzuchacz z Mglistej Góry, osławiony przywódca goblinów, opuszcza Stary Świat wraz ze swoją flotą zielonoskórych. Trafia do królestwa Yvresse i plądruje wschodni Ulthuan. W końcu zostaje powstrzymany przez armię dowodzoną przez Elthariona. Sam Eltharion przyjmuje w następstwie tytuł Strażnika Tor Yvresse.
XI, 339 (2502) - Erik Czerowny Topór, wódz jednego z norsmeńskich plemion, napada na królestwo Cothique. Wysokie Elfy dowodzone przez księcia Tyriona odpierają atak.
XI, 359 (2522) - Burza Chaosu

Pomysły na przygody[]

Starannie wykonana kopia oryginalnej Księgi Dni trafiła właśnie do Imperium. Miała zostać wręczona Imperatorowi jako prezent, lecz jej zawartość raczej wstrząsnęła władcą. Opisano w niej dokonane z dumą mordy na ludziach i innych rasach, które elfy uważały za „pośledniejsze”. Z tego powodu księga sprawia wrażenie, jakby była wezwaniem do wojny. Tymczasem do grupy awanturników zgłosi się zaznajomiony kapłan Ranalda. Opowie o tym, jak jeden z jego wiernych chwalił się tym, że ukradł Księgę Dni tuż spod nosa Wysokich Elfów. Niepokój kapłana wzbudził fakt, że podmienił oryginał na podróbkę, którą otrzymał od nieznajomego, czarnowłosego elfa. Jeśli awanturnicy zainteresują się sprawą i szybko odnajdą Księgę Dni, będą w stanie zatrzymać kryzys dyplomatyczny i uniknąć konfliktu Imperium z Ulthuanem.
Północne wybrzeże Imperium nękają ostatnio ataki Norsmenów. Wygląda jednak na to, że tym razem łupieżcy mają przewagę. Plotki mówią, że po ich stronie stoi potężna magia, a naturalna mgła stale towarzyszy ich statkom. Wódz Norsmenów jest w posiadaniu amuletu, który przekazywano w jego rodzinie z pokolenia na pokolenie i którego moc daje mu niesamowitą przewagę. Awanturnicy, których celem będzie powstrzymanie ataków, wkrótce wpadną na Mistrza Wiedzy, który przybył do Imperium z samego Ulthuanu. Elf opowie, że amulet został skradziony jego rodzinie podczas norsmeńskich rajdów na Ulthuan. Zdradzi też, że w Norsce pozostało jeszcze wiele artefaktów Wysokich Elfów, a on jest w stanie za nie wiele zapłacić.
Bogaty kolekcjoner z Nuln wystawił nietypowe zlecenie. Sowicie opłaci tego, kto uzupełni braki w jego kolekcji. Bogacz poszukuje unikatowych artefaktów, na których wyryto Pieczęć Feniksa. Taki symbol oznacza, że przedmiot należał dawniej do jednego z Królów Feniksów. Kolekcjoner chce takich przedmiotów jedenaście - po jednym na każdego króla. Część z tych artefaktów można znaleźć w Starym Świecie, ale większość wymaga podróży na drugą stronę świata. Zadanie jest trudne, ale nagroda też nie mała. Czy awanturnicy dadzą radę?

Źródła[]

Warhammer Armies: High Elves (edycja 5)
Warhammer Armies: High Elves (edycja 7)
Warhammer Armies: High Elves (edycja 8)
Warhammer: Tears of Isha
Sword of Caledor