Nippon

Nippon jest wyspiarskim państwem ludzi w pobliżu wschodniego wybrzeża Kataju na dalekim wschodzie. Jest to niezależny stan twardych, morskich chłopów i surowych feudalnych władców, rządzony przez Cesarza którego Nippończycy uznają za Boga, oraz wojowników zwanych Samurajami.

Społeczeństwo[]

Nippon rządzony jest przez tajemniczego, pół-boskiego Cesarza, znanego również jako Boskie Słońce, ale prawdziwa moc leży w rękach wielu Samurajów, rycerzy w jaskrawo zabarwionych zbrojach wykonanych z lakierowanego drewna, którzy to wymuszają skomplikowany system klasowy. Ci wojowniczy arystokraci zarówno rządzą, jak i oddają się prywatnym wojnom między sobą. Jako iż Nippon jest wyspiarskim królestwem, czasami zdarza się, że floty wojenne Samurajów bywają rozproszone przez tajfun, rozrzucając statki daleko w morze.

Samuraje dominują w społeczeństwie Nippońskim. Ich ziemia jest tak rozległa i często niegościnna, samurajowie tak silni, a Cesarz tak słaby, że centralna władza zniknęła. Społeczeństwo jest zazwyczaj rządzone przez samurajów. Trening, oddanie i ciągłe ćwiczenia Samurajów czynią z nich niesamowitych wojowników.

Nippon obfituje w różnorodne zakony mnichów, zarówno wojennych, jak i duchownych. Zakony wybierają swoich członków w bardzo młodym wieku, a wybrani poświęcają całe swoje życie filozofii, teologii i sztukom walki.

Mówi się, że Nippończycy są bardzo nieufni wobec obcych - rzadko zezwalają obcokrajowcom na podróżowanie po swoich ziemiach, i dlatego o Nipponie niewiele wiadomo.

Religia[]

Podobnie jak wielu mieszkańców Wschodu, Nippończycy czczą bóstwo zwanego Pomarańczowym Simcą, którego mnisi noszą pomarańczowe szaty i spędzają większość czasu na kontemplacji. Vimto to forma Simcismu połączonego z sztukami walki.

Wejść do świątyni na ziemiach Nipponu pilnują Świątynne Psy, które wyglądają jak połączenie gigantycznych pekińczyków z lwami. Podczas wojny moc bogów świątynnych nasyca te posągi, i ożywia je. Dosiąść tego zwierzęcia to ogromny zaszczyt, pokazujący że jeżdżący nań jest przez bogów wyjątkowo lubiany.

Niektórzy oddają cześć Lordowi Tsien-Tsinowi, znanemu w Starym Świecie jako Tzeentch

Handel[]

Niipońskie dobra są rzadkie w Starym Świecie, ale niektóre z nich dobrze sprzedają się w katajskich portach handlowych, gdzie kupcy handlują nimi ze Starymi Światowcami przybywającymi z Jedwabnego Szlaku lub drogą morską, choć ten szlak podobno przemierzali tylko najbardziej nieustraszeni odkrywcy, którzy odważyli się okrążyć Południowe Krainy.

Sarkey na przykład, To szlachetny napar z wyspy Niipon. Niipończycy, piją go po filiżance, jak herbatę, ale jest mocnym alkoholem

Wojskowość[]

Potęga Nipponu uważana jest za zagrożenie nawet w Wielkim Imperium Katajskim.

Samurajowie są szlachetnymi wojownikami Nipponu, prowadzącymi grupy zdyscyplinowanych i całkowicie oddanych wyznawców. Kodeks samurajski nie uznaje porażki, a klęska nie według niego jakimkolwiek zaszczytem. Samurajowie bardzo troszczą się o swoją osobistą reputację jako wojownicy i zawsze walczą do maksimum swoich możliwości.

Samuraje rozwinęli swoje umiejętności do poziomu znacznie wyższego niż normalni ludzie. Fatalizm osiągnął taki poziom pośród tych wojowników, że niektórzy za wielki zaszczyt uważają śmierć w bitwie i zostanie Kamikaze. Ci wojownicy są gotowi wkroczyć do walki w postaci ludzkich bomb, niosąc albo beczkę z czarnym proszkiem, albo bandoliery załadowane oddzielnymi ładunkami wybuchowymi. Wojownicy Kamikaze chowają się w innych pułkach, zapalają bezpieczniki na swoich wybuchowych paczkach i pędzą, by spotkać się z wrogiem, gdy tylko się do nich zbliży, wierząc że ich czas nadszedł, a dalsze ich życie byłoby znieważeniem Simci.

Nawet ci wojownicy są jednak przewyższani przez mnichów z Vimto, ci bowiem nie potrzebują broni, zamiast tego walczą gołymi rękami. Nie mogą nosić zbroi ani tarcz, ale ich zwinność jest tak duża, że mogą unikać i zadawać ciosy jedynie za pomocą swoich kończyn.

Ninja są nieodzownymi członkami orszaku samurajskiego władcy, mrocznymi agentami śmierci, którzy żerują na nieostrożnych i zabijają ich bez litości. Są przebrani za członków pułków zwykłych żołnierzy, dopóki nie nadejdzie czas aby wkroczyli do akcji. Gdy pułk zaangażuje się w walkę wręcz, Ninja zrzuca przebranie, wyskakuje z pułku i atakuje ważnych członków armii wroga. Mogą walczyć zarówno bez broni, jak i z użyciem szerokiej jej gamy, takiej jak kusarigama (sierp na sznurku lub lekkim łańcuchu, który może być rzucony lub używany jako broń ręczna), shurikeny i granaty torinoko (które mogą być napełnione materiałami wybuchowymi, proszkiem powodującym oślepiające błyski lub mylącymi petardami).

Nippońscy chłopi są niezwykle niechętni do walki o swoich samurajskich władców, jednak czasami nie mają po prostu wyboru. Tworzą pułki Ashigaru, wysoce zdyscyplinowanych wojowników, którzy podążają za samurajami i są im posłuszni. Mogą być uzbrojeni w broń ręczną, włócznie, długie łuki lub arkebuzy.

Armie Nippońskie wiedzą, jak używać broni czarnoprochowej, takiej jak prymitywne arkebuzy, proste pistolety (preferowane przez samurajów, obok łuków i kuszy), armaty i bardzo precyzyjne rakiety wojenne o długości od 6 do 9 stóp wypełnione mieszaniną fajerwerków, które mają przerażać, dezorganizować i rozpraszać ocalałych z trafienia. Choć żaden Samuraj nie zniżyłby się, by tak ściśle współpracować z niższymi sobie i używać „tchórzliwej” broni, zawód bombardiera posiada duży respekt wśród niższych zakonów wojskowych.

Ze względu na izolację geograficzną armie Nippońskie mogą zatrudniać tylko Ogrów-najemników i sprzymierzone Olbrzymy.

Samurajowie jeżdżą na koniach bojowych, Psach Świątynnych i Ki-rinach.

Kontakty z innymi rasami[]

Mroczne Elfy[]

W -238 IC, wielki Mroczny Elf Shade Kaledor Maglen odkrył i zbadał Czarną Drogę, trasę przez wypełnione wodą jaskinie Podziemnego Morza, która pozwala Czarnym Arkom Druchii przejść poniżej Gór Czarnego Kręgosłupa do Rozbitych Ziem i Wrzącego Morza na zachodnim wybrzeżu Nowego Świata. Chociaż znaleziono dowody wskazujące na istnienie jakiejś zaginionej rasy żyjącej tam pod ziemią, Naggarothi niewiele się nimi przejmują, a zamiast tego chętnie korzystają z Morza Podziemi, by uzyskać dostęp do ziem Nipponu i Cathay, które leżą za Morzem Dalekim.

Chociaż Czarne Arki zaczęły przekraczać Morze Wrzące i najeżdżać orientalne ziemie najdalszego wschodu w -87 IC, dla Mrocznych Elfów były to niezbadane terytoria i na każdą flotę, która wracała z nagrodami i niewolnikami, pół tuzina wracało do Naggaroth w porażce.

Największe sukcesy odniósł Laithikir Fellheart, ostatni z długiej linii dowódców Czarnej Arki i tak przebiegły elf, jaki kiedykolwiek się urodził. W 1103 roku IC Laithikir nauczyła się śledzić statki Wysokich Elfów, jej Czarna Arka spowita cieniem i burzą śledziła ich coraz dłuższe podróże do krain Orientu. Śledząc floty Ulthuanu, mogła napadać na ruchliwe porty morskie i konwoje, które handlowały z Wysokimi Elfami w Indiach i Cathay. Gdy wieść o jej sukcesie się rozniosła, Laithikir sprzedała swoje mapy innym kapitanom i w ciągu dekady dziesiątki flot Mrocznych Elfów atakowały osady na tajemniczym Dalekim Wschodzie, przywożąc ze sobą dziesiątki tysięcy niewolników i ładownie pełne egzotycznych towarów, takich jak wiedźmiński jadeit, kość słoniowa, tygrysi ogień, jedwab i przyprawy. Mroczne Elfy, które zawsze chciały pochwalić się swoim bogactwem i potęgą, wysoko ceniły te skradzione towary, a ich wartość gwałtownie wzrosła. Rywalizacja o pozwolenie Króla Czarownic na najazd na te ziemie podsyciła okres walki i polityki, który sprawił, że kufry Malekitha puchły od złota i srebra.

Skaven[]

Pierwsi Skavenowie, którzy przybyli na Daleki Wschód, należeli do klanu Eshin. Klan ten został poprowadzony na wschód przez Mroczne Ziemie przez Lorda Visktrina, który zmarł około roku 1400 IC po walce ze smokiem w Górach Żałoby i powierzył swojemu następcy założenie twierdzy dalej na wschód, dzięki czemu przeszedł poza wiedzą reszty Under-Empire i dotarł do Cathay.[6a][6b] Kiedy jego członkowie wrócili do Skavenblight, zostali zmienieni. Podczas tego długiego okresu w kontakcie z tajemniczymi ludzkimi kulturami Ind, Cathay i Nipponu, Skavenowie nauczyli się wiele, zwłaszcza o sztuce skradania się i zamachów.[7a] Jednym z produktów tego kopiowania technik rzemieślniczych była Bomba Dymna - mały kruchy granat wypełniony wybuchowym proszkiem, który przy uderzeniu detonuje z błyskiem.

Obecnie, dzięki temu, że Wielki Labirynt tuneli łączących całe Under-Empire rozciąga się na cały świat, agenci Eshin mogą przejść z Nipponu do Starego Świata w mniej niż pół roku.

Marienburg[]

Handlarze z Marienburga w Starym Świecie docierają do Nipponu od co najmniej 2475 IC. Doprowadziło to do powstania dużej społeczności nippońskiej w Nipponstaad, pomiędzy Paleisbuurt i Handelaarmarkt, a obok katajów z Zijdemarkt. Są to głównie robotnicy i rybacy, często pracują u Elfów jako służba domowa. W rzeczywistości rezydencje Dziesięciu są obsadzone po same uszy służącymi, wielu z nich pochodzi z katajskich, nippońskich, indiańskich i kislevskich gett podlegających jurysdykcji Goudberga.

Boskie Słońce Nipponu nawiązało niedawno oficjalne stosunki z Marienburgiem, ustanawiając ambasadę wzdłuż Vreemdelingsvaart, choć ich dziwne zwyczaje i nieprzenikniony język sprawiają, że Marienburczykom trudno jest odczytać ich intencje.

Dom den Euwe jest znany z tego, że duży wpływ na ich handel z Nipponem, ich symbolem jest jadeitowy owal ozdobiony białym znakiem Nipponu oznaczającym dobrobyt. Rezydencja rodziny znajduje się na Handelaarmarkt, po drugiej stronie mostu Zielonego Księżyca od dzielnicy Nippońskiej i jest urządzona w orientalnym stylu, z prywatną laguną, nad którą górują drzewa wierzbowe i kwiaty wiśni, oraz małymi posągami bogów Nippońskich i Katajskich, stojącymi na straży z ich miejsc na szczycie słupów cumowniczych. Przywódca den Euwes, Karl, jest żonaty z nippońską damą o imieniu Katsi Okumoto, a ich syn, Egmond, niedawno opłynął Południowe Krainy, udając się do Nipponu i Cathay.

Chaos[]

Prawie nic nie wiadomo o obecności Chaosu w Nipponie ani o tym, jak jest on postrzegany przez jego władców. Jednakże Egmond den Euwe, młody dziedzic Domu den Euwe z Marienburga, został potajemnie nawrócony na kult Pana Tsien-Tsin, znanego w Starym Świecie jako Tzeentch, gdy odbył swoją pierwszą podróż handlową do Nipponu.

Wysokie Elfy[]

Wysokie Elfy prowadzą handel z Dalekim Wschodem od czasów sprzed 1103 IC. Klan Lianllach, rodzina Morskich Elfów założona w Marienburgu, prowadzi intensywny handel w Nipponie, Cathayu i Nowym Świecie.

Cathay[]

Potęga wyspiarskiej rasy Nippon jest uważana za zagrożenie nawet w Wielkim Imperium Cathay, gdyż jest to godna uwagi potęga morska.

Mówi się, że między Małpim Królem Cathay a Boskim Słońcem Nipponu nie było żadnej straconej miłości.

Osoby godne uwagi[]

Sanyo Kawasaki - Opowieść o Sanyo Kawasaki jest typowa dla tych historii, które są tak bardzo honorowane przez samurajską obsadę Nipponu. Kawasaki był zgorzkniałym przeciwnikiem rządu swojego kraju, który uważał za słaby i liberalny. Sprawy przybrały zły obrót, gdy u zachodnich wybrzeży dostrzeżono obcy statek, a leniwe władze nie podjęły próby jego zatopienia. Taka stracona okazja do spowodowania chaosu i zniszczenia była anatemą dla prawdziwego samuraja i wywołała powszechne oburzenie. Sanyo Kawasaki zebrał armię i oblegał stolicę. Oblężenie nie zakończyło się jednak sukcesem, a Kawasaki popełnił rytualne samobójstwo w geście pogardy. Dokonał tego w słynny sposób, stając na głowie w wiadrze z zimną wodą. Sanyo nosił zbroję płytową i walczył magicznym mieczem Toyota.
Nissan - najbardziej zaufany nosiciel miski ryżowej Sanyo Kawasaki. Podczas oblężenia stolicy Nipponu prowadził 9 samurajów w zbrojach płytowych, z mieczami i długimi łukami.
Fujima - Najwybitniejszy cedzak do herbaty Sanyo Kawasaki. Podczas oblężenia stolicy Nipponu poprowadził 7 Kamikadze w zbrojach płytowych i z mieczami.
Nagajima - Pomniejszy samurajski rezydent Sanyo Kawasaki. Podczas oblężenia stolicy Nipponu dowodził swoimi włócznikami Ashigaru.
Atachi - Kolejny samurajski rezydent Sanyo Kawasaki. Podczas oblężenia stolicy Nipponu poprowadził do walki dziesięciu samurajów, którzy jechali na spiżowych koniach i walczyli nie tylko mieczami, ale także łukami.
Honda Susuki - Kolejny towarzysz Sanyo Kawasaki podczas oblężenia stolicy Nipponu, był potężnym bohaterem, który uwolnił mnichów Vim-to z Asigawy spod dominacji ich represyjnego pana. Tych 15 Vim-toistów podążało teraz za nim w jego podróżach, oferując mu mistyczne porady i religijne pocieszenie oraz bijąc każdego, kto nie okazywał mu należytego szacunku. Posiadał zbroję płytową i magiczny miecz.
Sansui Lee - Był pobożnym Vim-toistą i zaprzysiężonym wyznawcą Hondy. Walczył bez żadnej broni.
Nitto - Był wiekowym, ale mądrym magiem Vim-to, który nie potrzebował broni do obrony. Towarzyszył mu jego uczeń, Akai, który nosił przy sobie bo-kij i różne inne ukryte bronie, w tym noże i topory.
Lady Katsi Okumoto - Żona Karla den Euwe, przywódcy Domu den Euwe z Marienburga.
Toko - Ninja zabójca w służbie Venka Kataswarana, właściciela Złotego Lotosu w Marienburgu.
Masahito - Pulchny, milczący bramkarz w służbie Venka Kataswarana.

Za Kulisami[]

Nippon jest wzorowany na ziemskiej Japonii, co potwierdza jego nazwa, która jest rzeczywistą nazwą Japonii w jej rodzimym języku. Ponadto wiele nazw postaci, miejsc, itp. związanych z Nipponem to dość proste żarty z języka japońskiego (Nissan, Honda, Kawasaki, itp.), a Pomarańczowy Simca jest nawiązaniem do samochodu Richarda Halliwella francuskiej marki Simca.