W roku 2418 KI, gdy bretońskie miasto Couronne zostało zaatakowane przez zbrojną hordę zwierzoludzi, przybyła nieoczekiwana pomoc w postaci armii Wysokich Elfów pod dowództwem Imrika z Caledoru. Prawdę mówiąc, elfom obojętny był los oblężonego miasta - zależało im jedynie na bezpieczeństwie magicznych obelisków ukrytych pod zamkiem Couronne. Jednak bez względu na powód, Smoczy Książęta, będący elitarnym oddziałem elfów, walczyli wraz z rycerzami Królestwa, by odeprzeć ataki plugawych gorów; zbrojni Bretonii stanęli na polu bitwy u boku elfich łuczników i Strażników Feniksa.
Bardowie w swoich pieśniach twierdzą, że tego dnia książe Imarik i król Charlen byli dla siebie niczym bracia, pokonując wspólnie najgroźniejsze oddziały zwierzoludzi. Niektórzy utrzymują nawet, że Charlen uratował Imarikowi życie, przyjmując na siebie uderzenie potężnego minotaura. Elfy zapamiętały Bretończyków jako silnych, lecz zbyt nierozsądnych wojowników. Książe Imarik do końca życia obwiniał króla Bretonii o śmierć swoich najlepszych żołnierzy.
Źródła[]
Warhammer Armies: High Elves