Ptra, Bóg Słońca, zwany też Wielkim Ojcem, był najbardziej uwielbianym ze wszystkich bóstw starożytnej Nehekhary. Ptra był wielkim stwórcą, pierwszym, który zadeptał świat. Symbolizował wieczność i nieśmiertelność, był władcą nehekharyjskiego panteonu i twórcą rasy ludzkiej. Choć czczony w całej Nehekharze, miasta Khemri i Rasetra oraz starożytny król Settra uznali go za swego szczególnego patrona.
Jako jedyny spośród nehekharyjskich bogów nie miał zwierzęcej formy, lecz zawsze manifestował się jako człowiek. Jego oczy zawierały jednak wszystkie gwiazdy firmamentu, a jedno spojrzenie było w stanie doprowadzić każdego człowieka do szaleństwa. Wiele starożytnych płaskorzeźb z Nehekharanu przedstawia Ptra jadącego złotym rydwanem przez cykl nocy i dnia, ścigającego wiecznie swą ukochaną Neru, nehecharańską boginię księżyca.
Starożytni kapłani i akolici Ptra charakteryzowali się skórą, która błyszczała wspaniale w promieniach słońca, i ubrani byli w żółte szaty przeplatane złotymi nićmi i złote bransolety. Na piersi każdy niósł wypolerowany złoty dysk słoneczny świątyni, na którym wyryte były święte hieroglify i widniał wizerunek Ptra i jego płonącego słonecznego rydwanu. W ten sposób kapłani Ptra zwykli świecić niemal jak słońce, służąc jako śmiertelne odbicie błogosławieństw Wielkiego Ojca. Kapłani Ptra witali jego przybycie o świcie i składali ofiary Wielkiemu Ojcu, wysyłając młodych niewolników, by spłonęli na śmierć w wielkich dołach ogniowych.