W pobliżu Karak Ungor, w najwyższym paśmie Gór Krańca Świata, znajduje się krasnoludzka forteca, w podziemiach której wydobywano srebro i kamienie szlachetne. Kiedy złoża się wyczerpały, ale krasnoludy nie były jeszcze gotowe opuścić twierdzy, została im odebrana jednej strasznej nocy. Z korytarzy i sztolni wychynęły hordy ożywieńców i wygnały brodatych wojowników.
Po wypędzeniu krasnoludów Neferata przebudowała Srebrny Szczyt na wzór swojego pałacu w Lamii. W wewnętrznych komnatach, rozświetlanych jedynie blaskiem pochodni, odtworzyła chwałę zniszczonego miasta. Powietrze wypełnia zapach kadzideł i wonnych olejków. Ściany są zdobione hieroglifami, złotem i cennymi klejnotami. Posągi spoglądają oczami z lapis lazuli na wampirze służki, odziane w nehekharańskie szaty. Koty czystej krwi z pradawnych chowów spacerują po korytarzach i nikt nie śmie ich przepędzać. Neferata od niechcenia pociąga za sznurki intryg, zmieniając bieg historii, popijając od niechcenia krew pięknych młodzieńców i słuchając dźwięków muzyki, komponowanej przez jej nieumarłe dzieci.
Pod pałacem znajduje się rozległa sieć tuneli. Pełno w nich pułapek i nieumarłych strażników odzianych w czarne szaty. Straże przepuszczają tylko tych śmiertelników, którzy mają przyzwolenie królowej. Zdarzało się, że naiwni bretońscy rycerze lub kupcy liczący na sowite zyski stawali u bram ukrytego górskiego pałacu, a królowa łaskawie udzielała im audiencji. Mieli zaszczyt stanąć w centralnej komnacie, gdzie za siedmioma jedwabnymi woalami zasiada Neferata. Żadnemu z gości nie ujawniono sekretu jej prawdziwej natury, ale ci, którym pozwolono opuścić Srebrny Szczyt, opowiadają niestworzone historie na temat uczt (na których tylko im dopisywał apetyt) oraz innych cudów, których byli świadkami. Opowieści inspirują innych do wyprawy do Srebrnego Szczytu, choć wielu śmiałków nigdy nie opuszcza pałacowych komnat.
Źródła[]
Warhammer FRP — Mroczni Władcy Nocy