Władcy Polan, znani również jako Wysoko Urodzeni, są książętami i księżnymi Athel Loren, którzy rządzą Leśnymi Elfami od tysiącleci. Każdy Wysoko Urodzony jest zobowiązany do ochrony swojej domeny przed intruzami, a także ponosi pełną odpowiedzialność za obszar lasu zamieszkany przez jego poddanych. Najczęściej wywiązują się ze swojego zadania dzięki wiernej służbie Wiecznej Straży oraz Strażników Polany, chociaż w obliczu wielkiego zagrożenia mogą prosić o pomoc duchy lasu, a nawet elfy z innych rejonów Athel Loren. Mimo iż są wyjątkowo dumni, tak jak wszystkie elfy, mieszkańcy Athel Loren nigdy nie pozwolą, by ich własna pycha zagroziła ich ojczystemu domowi. Obrona lasu jest dla nich rzeczą ważniejszą, niż wszystko inne.
Jeśli Wysoko Urodzony zawiedzie w swoim obowiązku wobec lasu, często zdarza się, że rezygnuje ze swojej pozycji. Opuszczając salę tronową, wkracza na niezbadane ścieżki lasu i udaje się tam, gdzie nie dociera światło, a złośliwe duchy biegają pomiędzy drzewami. Liczy, że znajdzie odkupienie i przebaczenie ze strony duchów lasu. Niektórzy nie są widziani nigdy później, nie licząc snów i wspomnień. Inni wracają już po kilku godzinach, nienaturalnie postarzeni, jakby minęło kilka dziesięcioleci. Bardzo nieliczni ukazują się po wielu latach, pełni nadziei i gotowi dalej służyć przymierzu z lasem.
Opis[]
W przeciwieństwie do elfów z Ulthuanu, a także ludów z innych części świata, wśród mieszkańców Athel Loren nie ma rozróżnienia między mężczyznami a kobietami, jeśli chodzi o pozycję i obowiązki, niezależnie od tego, czy panuje wojna, czy pokój. W szlacheckich rodach Leśnych Elfów córka może odziedziczyć tytuł władcy równie dobrze jak syn. Mimo to nie wszyscy Wysoko Urodzeni są sobie równi. Każde z dwunastu Wysokich Królestw jest rządzone przez księcia lub księżną o niezachwianym autorytecie. Pod nimi znajdują się niezliczeni synowie i córki szlacheckich rodów, którzy zawsze starają się zwiększyć swoje wpływy. Chociaż Leśne Elfy zdobywają tytuły poprzez więzy krwi, nie jest niczym niespotykanym, by szczególnie odważny osobnik został w nagrodę za swoje czyny mianowany szlachcicem.
Kiedy w Athel Loren rozpoczyna się wojna, Władcy Polan kierują swoimi armiami, rozkazując niepowtarzalnej, lecz także śmiertelnie groźnej, mieszance elfów i duchów lasu. W lecie, kiedy las jest wystarczająco silny, by odeprzeć wszelkie zewnętrzne zagrożenia, wielu Wysoko Urodzonych bierze udział w wielkim polowaniu Oriona. Mimo to w granicach Athel Loren zawsze pozostaje kilku zdolnych przywódców, którzy będą bronić swojego domu do ostatniej kropli krwi.
Tradycja wojenna jest w Athel Loren bardzo rozwinięta, a wojny toczą się nawet w czasie snu Oriona. Zgodnie z pradawnym zwyczajem bitwa nie zacznie się, dopóki przywódca lub jeden z utalentowanych wojowników nie odda strzału w kierunku serca wrogiego generała. Odpowiedni strzelec jest wybierany przed rozpoczęciem walki i uzyskuje tytuł Szponu Oriona. Strzała rzadko zabija wroga, ale nie taki jest cel jej wystrzelenia. Służy raczej jako przypomnienie o śmiertelności przeciwnika oraz jako ostatnia prośba do Pana Łowów o błogosławieństwo w nadchodzącym starciu.
Znani władcy Wysokich Królestw[]
- Anmyr — księżna Delynna i księżna Tevaril
- Argwylon — książę Thalandor Zagłada Gwiazd
- Arranoc — książę Amadri Żelazna Kora
- Atylwyth — książę Sceolan Sierpowate Ostrze
- Cavaroc — książę Edrael Equos
- Cythral — księżna Draya Nocny Jastrząb
- Fyr Darric — księżna Heggria Masque
- Modryn — księżna Morlanna i książę Arias
- Talsyn — książę Araloth Odważny
- Tirsyth — księżna Arda Zasunięty Welon
- Torgovann — książę Daith
- Wydrioth — książę Findol i księżna Evelyne
Źródła[]
Warhammer Armies: Wood Elves