Dzień największej chwały Mousillon nadszedł zaraz po jego najciemniejszej nocy. Landuin walczył u boku Gillesa, wyzwalając Bretonię z łap zielonoskórych, a po powrocie odkrył, że podczas jego nieobecności rozpanoszyli się nieumarli. Ogarnięty rozpaczą wjechał w sam środek hordy ożywieńców. Gilles i Towarzysze stracili go z oczu i obawiali się, że zginął. Jednakże po zmroku książę powrócił z głową potwornego nekromanty, który dowodził nieumarłymi. Landuin odnalazł go i zabił, mszcząc tym samym śmierć swoich najbliższych i zbezczeszczenie rodzinnego domu. O świcie Towarzysze wyruszyli na pozbawioną przywódcy hordę i roznieśli ją na mieczach. Miejsce, gdzie rozegrała się bitwa, nazwano na pamiątkę tego wydarzenia Zwycięstwem Landuina.
Położone na północnym brzegu Grismerie, na wschód od Portand, miejsce bitwy to obszar gleby nadzwyczaj urodzajnej jak na Mousillon i nadawałoby się doskonale pod uprawę, gdyby jakiś wieśniak ośmielił się je zaorać. Zwycięstwo przypomina o tym, że w przeszłości Mousillon było krainą zieloną i urodzajną, gdzie w każdej bruździe ziemi i kępie drzew widoczny był dotyk ręki miłościwej Pani. Jednakże obecnie jest to miejsce rzadko odwiedzane, gdyż emanuje nie tylko pięknem, ale i śmiercią. Szarża Towarzyszy powaliła tutaj tylu nieumarłych, że tysiące kości wciąż leżą płytko pod ziemią, a niektóre z nich nawet wystają na powierzchnie. Przed rozkładem chroni je tajemnicza moc. Niektórzy ośmielają się twierdzić, że jest to ta sama mroczna siła, która zmusiła szkielety do powstania, i nie ma ona nic wspólnego z błogosławieństwem Pani.
Pośrodku pobojowiska wznoszą się pozostałości kamiennej wieży, w której, jak głoszą plotki, Landuin walczył z nekromantą. Ruiny te powinny być świętym celem pielgrzymek, ale tak naprawdę niewielu rycerzy wyprawia się, aby je zobaczyć. Dzieje się tak dlatego, iż mało kto chciałby zatrzymywać się w miejscu, które choć niezwykle piękne, jest również przesycone złowrogim i nieuchwytnym złem.
Źródła[]
Warhammer FRP - Baronia Przeklętych